چرا نمی آید

چرا نمی آید...؟!

چرا ز "یوسف ما" یک خبر نمی آید؟!
و انتظار... زمانش به سر نمی آید؟!

چرا به دیده ی مشتاقِ پیر کنعانی
ز عطر پیرهن، نورِ بصر نمی آید؟!

چرا نسیمِ روانبخشِ پیکِ صبحِ وصال
برای دیدنِ این چشمِ تر، نمی آید؟!

چرا به گوشه ی چشمی، شفای بیماران
که هست مرهمِ خونین جگر، نمی آید؟!

خدا نکرده ز ما دلخور است، می دانم
که شامِ تیره ی ما را، سحر نمی آید

ببین که مدعیان طعنه وار می پرسند
مگر حبیبِ شما از سفر نمی آید؟!

مریضِ دردِ فراقیم و دشمنان گویند
طبیب نیست شما را... اگر نمی آید

لسانِ غیب چه زیبا سروده است این بیت
ز طبع بنده از این بیشتر، نمی آید

"مگر به روی دلارای یارِ ما، ور نه
به هیچ وجه دگر، کار بر نمی آید"

قسم به مادرِ گلها که می رسد روزی
جوابِ کل سوالات و هر "نمی آید..."