.
.
عادت کرده‌ایم هر روز دوش بگیریم، اما یادمان می‌رود که ذهن‌مان هم به دوش نیاز دارد. گاهی با یک غزل حافظ می‌توان دوش ذهنی گرفت و خوابید؛ یک شعر از فروغ، تکه‌ای از بیهقی، صفحه‌ای از مزامیر، عبارتی از گراهام گرین، جمله‌ای از شکسپیر، خطی از نیما، ولی غافلیم.
شبانه‌روز چقدر خبر و گزارش و مطلب آشغال می‌تپانیم توی کله‌مان؟ بعد هم با همان کله‌ی باد کرده به رختخواب می‌رویم و توقع داریم در خواب پدربزرگ‌مان را ببینیم که یک گلابی پوست کنده و با لبخند می‌گوید بفرما.
.
.
عادت کرده‌ایم هر روز دوش بگیریم، اما یادمان می‌رود که ذهن‌مان هم به دوش نیاز دارد. گاهی با یک غزل حافظ می‌توان دوش ذهنی گرفت و خوابید؛ یک شعر از فروغ، تکه‌ای از بیهقی، صفحه‌ای از مزامیر، عبارتی از گراهام گرین، جمله‌ای از شکسپیر، خطی از نیما، ولی غافلیم.
شبانه‌روز چقدر خبر و گزارش و مطلب آشغال می‌تپانیم توی کله‌مان؟ بعد هم با همان کله‌ی باد کرده به رختخواب می‌رویم و توقع داریم در خواب پدربزرگ‌مان را ببینیم که یک گلابی پوست کنده و با لبخند می‌گوید بفرما.
.
.
۲۸۵
۱۸ اردیبهشت ۱۳۹۵
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.