در قبال آدمهایی که دوستتان دارند

در قبال آدمهایی که دوستتان دارند
کمی احساس مسئولیت کنید
آدم عاشق مثل یک برگ می ماند
هرقدر هم که خشک شود بازهم تا وقتی که هنوز از درخت جدا نشده
هیچ رهگذری جرات خرد کردنش را نخواهد داشت
برگ ها اوایل پاییز که از درختشان جدا می‌شوند
تا مدتی همان نزدیکی های درخت پرسه می‌زنند
اما با گذر زمان ناگزیر از بی تفاوتی و سکوت سرد
درخت دست های خود را در دست باد میگذارن
د و به سمت مقصدی رو به نهایتی مجهول حرکت می کنند ...
نهایتی که شاید شکستن زیر گام های کسی باشد
که از شنیدن صدای شکستنشان لذت میبرد
و یا شاید گم شدن لای دفتر خاطرات دخترک عاشقی،
که دیگر هیچوقت دل مرور خاطرات گذشته اش را نداشته باشد ...
و چقدر میشود بغض کرد

اگر فقط یک لحظه به این فکر کنیم
که ما آدمها وقت تنها شدنمان چه شباهت غریبی به برگ های پاییزی پیدا می‌کنیم ...
لااقل پاییز را کمی بیشتر مراقب آدمهای دلبسته‌ی تان باشید ...

پاییز فصلی‌ نیست که آدم عاشق را به حال خودش رهــــا کنید ...