تا زنده باشم چون کبوتر دانه می خواهم

تا زنده باشم چون کبوتر دانه می خواهم
امروز محـــتاج توام فردا نمــی خواهـم
آشـــفته ام...زیبایی ات باشــد برای بعـد
من درد دارم شانه ای مردانه می خواهم
از گوشه ی محراب عمری دلبری جستم
اکنون خدا را از دل میخانه می خواهم
می خندم و آیینه می گرید به حال مــن
دیوانه ام، هم صحبتی دیوانه می خواهم
در را بــه رویــم بـاز کــن انـدوه آوردم
امشب برای گریه کردن شانه می خواهم
#علیرضا_بدیع 🍁