کاش می شد تمامِ آدم های غمگین وتنهایِ جهان را در آغوش کشید برایشان چای ریخت کنارشان نشست و با چند کلامِ ساده به لحظاتشان رنگِ آرامش پاشید و حالشان را خوب کرد...
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.