می دانم که کامل نیستم آدمی معمولی ام چهره ای شگفت انگیز

می دانم که کامل نیستم، آدمی معمولی ام. چهره ای شگفت انگیز و شکمی صاف ندارم. کمی اضافه وزن دارم. گاهی اوقات بستنی می خورم و عاشق هله هوله هستم. پیژامه ام را می پوشم و در بیرون از خانه آرایش چندانی نمی کنم. گاهی ظااهرم بهم ریخته است. من اشتباه می کنم. بد اخلاق می شوم و دیوانه بازی در می آورم. گاهی حرف های نادرست می زنم. اما تظاهر به آدمی که نیستم نمی کنم! من همانی هستم که هستم، دوستم داشته باشی یا نه، نمی توانی مرا تغییر دهی.