گاهی

گاهی
زمســتانِ آغوشــم را
به شعـله های نـــگاهت مهــمان کن
شعـرهایم تن پوشی عاشــقانه اسـت
که تنهـا به انـدام تـو می آیـد
واژه های قنـدیل بســته ی احسـاسم را
کنـار هم می چیــنم بخــوان تا
نهـال آرزوهایــم حتی در زمســـتان
شــکوفه بــدهد ...