کارلا

کارلا؟
اگه بخوام ساده بگم، یکی از نایاب‌ترین آدم‌های بااستعدادیه که میشه تو ویپاپ دید.
بدون اغراق… می‌تونم بگم: مادر ویپاپه.

وقتی اولین بار یکی از متناش رو خوندم، فکر کردم فقط متنی کار می‌کنه.
ولی وقتی چند وقت پیش، یه کاور ازش شنیدم… فهمیدم اون چیزی که حس کردم، اشتباه نبود.
نه‌تنها صدا داشت، بلکه حس داشت. و اون‌جا بود که گفتم: "باید فنش شم."

رفتارش؟
کارلا یکی از معدود آدم‌هایی‌ـه که بی‌هراس نظرشو می‌گه.
نه دنبال حاشیه‌ست، نه دنبال جلب توجه الکی.
اگه چیزی بگه، می‌دونه ممکنه هیت بخوره—ولی می‌گه.
چون اون اینجاست که ویپاپو بسازه، نه اینکه فقط دیده بشه.

تو هر ایده‌ای که می‌ذاره، این نیتِ واقعی‌اش معلومه.
انگار هر بار با یه طرح یا کمپین جدید، می‌خواد یه قدم برداره برای بهتر شدن فضا.

استعداد؟
وقتی کمپانیش رو زد، یکی از بهترین کمپانی‌های فعال بود.
نه فقط ایده‌هاش، بلکه کاورهای صوتی و کامبک‌های متنیش هم شاهکارن.
بعضی ایده‌هاش انقدر قوی‌ن که بعد از خوندنش تا چند روز تو فکرشون می‌مونی.

برای من؟
برای من افتخاره که فن چنین آدمی باشم.
نمی‌دونم کارلا خودش رو ایدل می‌دونه یا نه…
اما چیزی که مطمئنم اینه که برای خیلی از ایدل‌های واقعی، یه اسپانسر، یه پشتوانه‌ی قدرتمنده.

تو رفتارش، تو حمایتش، می‌بینی که چجوری تا جایی که بتونه، کمک می‌کنه.
پس آره…
فن‌بودن فقط برای ایدل‌ها نیست.
گاهی یه آدم، خودش یه جهان کامله.