هوایم را داشته باش

هوایم را داشته باش
بی حوصلگی هایم را بفهم
سکوتم را معنی نکن
من این روزها من نیستم
قوی بودن تمام کرده من را
به نقطه ی بی حوصلگی رسیده ام
به همان نقطه ای که می گویند
سیمِ آخر
همانجایی که دیگر
توان نداری به روی اشتباهی ها
لبخند بزنی
همان هایی که نباید باشند و هستند
همان هایی که درد را دوا نمی شوند
درد می شوند
هوایم را داشته باش این روزها
از من تنها امیدی مانده
که باز دست به زانوهایم بگیرم
بلند شوم
ادامه دهم
و باز بخندم و برقصم
و خدا را بخندانم
و خدا من را بخنداند..