...

دست هایت را
دور من ڪَـره بزن...
مرا وادار به ڪَـفتن نامت ڪـن...
مثل نخی ڪـه دانه‌هاے ِ تسبیح را
دور هم جمع ڪرده بغلم ڪن
من مقصدم ڪَیسویت نباشد ، همه‌ےِ
دوستت‌دارم‌ هایم می ریزند
ڪَـم می شوند...!