حسین پناهی ...

حسین پناهی ...

دلم میخواست های من زیادند..
بلندند...
طولانیند...
اما مهمترین دلم میخواست ها اینست که .انسان باشم.

انسان بمانم .
انسان محشور شوم...
چقدر وقت کم است .
تا وقت دارم باید مهرورزی کنم بهمین چند نفر که ازتمام مردم دنیا بامن نفس میکشند.باید مهر بورزم به همین جغرافیایی که سهم من است از جهان.
وقت کم است بایدخوب باشم .
مهربان باشم.
ودوست بدارم همه زیباییها را ......
میگویندانسانهای خوب به بهشت میروند اما من میگویم,( این, یعنی) انسانهای خوب هرکجا باشند انجا بهشت است.