به افسانه کهنه ای دل بسته ا م که می گفت:

به افسانه کهنه‌ای دل بسته‌ا‌م که می‌گفت:

پاره‌های ابر ارواح سرگردان آدمیانند
گر چه افسانه بود باعث شیرینی خواب

خواب ما سوخت ز شیرینی افسانه عشق
اگر تو سرگذشت من بدانی

دگر افسانه مجنون نخوانی