شهرستان سنندج بخش هفتم

شهرستان سنندج_بخش هفتم



لباس کردی دارای تنوع خاص در مناطق مختلف است.
لباس مردها شامل نیم‌تنه‌ای به نام چوخه که از جنس پشم یا کتان است و شلواری گشاد به‌نام رانک که مچ‌پای آن تنگ است که در روستاه‌ها استفاده می‌گردد.
سورانی که نوعی آستین شل و دراز است که دارای شکل مثلثی بوده و برروی مچ و دست‌بسته می‌شود.
شال که به آن «پشت ون» و «پشت ینه» نیز گفته می‌شود، ۳ تا ۱۰ متر طول دارد که در ناحیه کمر برروی لباس‌ها بسته می‌شود. دستار یا «کلاقاه» نیز به به عنوان کلاه بر سر مردان کاربرد دارد.
لباس دیگری نیز به‌نام مَلَکی دارند که شامل نیم‌تنه‌ای بدون یقه‌است و از پایین تا بالا با دکمه بسته می‌شود.
لباس زنان شامل پیراهن بلند (بدون پولک یا با پولک)، جافی، شلواری‌است همانند شلوار مردان که توسط زنان کرد مخصوصاً در روستاها در هنگام کار پوشیده می‌شود، در مراسم عروسی زنان شلوارهای گشادی می‌پوشند که از ابریشم ساخته شده و براق است.
قبای بلندی که برروی لباس‌های بلند پوشیده می‌شود که به آن «کولنجه» می‌گویند که ساخته شده از مخمل یا ابریشم ضخیم است و روسری که دارای رشته‌های بلند سیاه و سفید ابریشمی‌است و روی آنرا زر دوزی می‌کنند و کلاو فیس که با سکه و زیورآلات مزین گردیده است، لباس زن‌های سنندجی بر خلاف لباس سایر مناطق کردستان، فاقد شال است و به روی لباس سخمه می‌پوشند.




#کورد
#کوردستان
#فرهنگ
#تمدن
#اصالت