پشت کرده ام به گذشته ....

پشت‌کرده‌ام‌به‌گذشته‌....
به‌روزهایی‌که‌با‌اندوه‌شب‌شدند‌.
دشمن‌شده‌ام‌با‌آنها‌که‌مرا‌نه‌یکبار‌بلکه‌هزاربار‌آزردند‌.رو‌به‌آینده‌ای‌نشسته‌ام‌که‌هیچکدام‌از‌آن‌آدمهاو‌روزهای‌ملامت‌آمیز‌،درونش‌جایی‌ندارند.مادربزرگ‌همیشه‌میگفت‌:روی‌زخم‌های‌دلت‌مرهمی‌نگذار!
صبر‌کن‌بسوزند‌وبفهمند‌دستی‌نیست‌برای‌مداوایشان‌
آن‌وقت‌یاد‌می‌گیرندبا‌هر‌حادثه‌خراش‌برندارند‌.
گذشته‌ام‌را‌بی‌هیچ‌دوایی‌رها‌کرده‌ام‌،دشمنانم‌نیز‌در‌مخروبه‌ترین‌قسمت‌مغزم.
باید‌یاد‌بگیرم‌برای‌هر‌رنجشی‌پمادِ‌امید‌بخشی‌نیست،درد‌ را‌باید‌‌تجربه‌کرد‌تا‌دیگر‌هرزخمی‌،روح‌را‌به‌انزوا‌ نبرد.
حالا‌آدمی‌شده‌ام‌بیگانه‌با‌آنچه‌تصور‌میکنی‌.هرچقدر‌می‌خواهی‌طعنه‌بزن‌و‌کنایه‌هایت‌را‌در‌دهانت‌بچرخان!
من‌تنها‌آینده‌ای‌رامی‌بینم‌که‌نه‌برای‌تو‌جایی‌هست‌نه‌روزهای‌هدر‌رفته‌!
مرهم‌همیشه‌دوای‌درد‌نیست‌،گاهی‌باید‌"بی‌اهمیت"‌بود
درد‌خودش‌از‌خانه‌می‌رود.
"تنهایی‌بهتر‌است‌...
از‌بودن‌باکسی‌که‌بودنش‌دروغ‌محض‌است
دلش‌که‌هیچ‌....
حواسش‌هم‌به‌تو‌نیست‌وفقط‌زمانی‌با‌توست‌که‌کسی‌را‌ندارد."
#تنهایی #حقیقت