سلام دخترم،

سلام دخترم،
سلام به اون پاکیت که از برف پاکتر،
سلام به اون حس زیبات که از رنگین کمان زیباتر،
دخترم این نامه را برات مینویسم که بدانی دوران کودکیت را گذراندی و پا به عرصه دوران طلاطم زندگی گذاشته ای.
میدانی زمانی که کودک بودی ترس از آن داشتم که بیمار نشوی و زمین نخوری ولی الان از آن میترسم که روحت بیمار نشود و مردم تورا به زمین نزنند که این زخم خیلی دردآور است.
دخترم تو مانند شکوفه های بهار شکننده و زیبا! میترسم که در بهار بریزند و من نظاره گر غم در نگاهت. تو داری به جایی از زندگی میرسی که موانعی زیادی پیش رو داری پس نترس پرواز کن حتی اگر بالت را شکستند.
ای زیباترین احساس پدر!! میدانی گرگانی منتظر تو هستند تا تورا بدرند و وجودت را ببلعند!؟
آیا میدانی هستند کفتارهایی که با طرح خنده احساست را به گریه می اندازند تا از ریشه تورا بسوزانند!؟
آیا میدانی با طرح عشق، نفرت را در وجودت طراحی میکنند و احساسات را میخشکانند؟!
دخترم این جماعت نقاشان خوبی برای سیاه کردن وجود سفید تو هستند و میدانند تورا چگونه بازی دهند.
پس قوی باش ای "بهاری ترین بهار"