غصه نخور

غصه نخور
بعضی ها آدمِ عشق نیستند!
ماندن و ساختن را بلد نیستند؛ حتی به خودشان زحمتِ یادگرفتنش را هم نمی دهند، بعضی هایشان از سرِ سرگرمی و بیکاری واردِ زندگیِ کسی می شوند، بعضی هایشان هم به اسمِ دوستِ معمولی!
فکرِ احساسات و آینده ی طرف مقابل را هم نمی کنند، فقط می خواهند وقتشان را پر کنند تا مبادا دچارِ تنهایی شوند!
تو را دوست خطاب می کنند ولی "عزیزم" صدایت می زنند، قربان صدقه ات می روند، لبخند به لبت می آورند، برایتان عکس و آهنگ می فرستند
به همین راحتی!
تو را دوست خطاب می کنند و خاطره می سازند، فقط می آیند و تو را وابسته می کنند به خودشان،
به بودنشان،
به حرف هایشان،
به صدایشان...
ناگهان به خودشان می آیند و می بینند وسطِ رابطه ای گیر کردند که خودشان هم نامش را نمی دانند، نگاهی بهت می اندازند و می بینند تاریخِ انقضایت گذشته، آنوقت است که می روند سراغ بعدی...
دلتنگی و تعهد چه می دانند چیست!
ناگهانی و بی دلیل می روند و تو را با خاطره هایشان تنها می گذارند؛
خودت را عذاب نده
بعضی ها در زندگی تنوع را بر تعهد ترجیح می دهند...!