اگه از من بپرسند سخت ترین لحظات توی این سالها برام کدوم ز

اگه از من بپرسند سخت ترین لحظات توی این سالها برام کدوم زمانها بوده میگم اون وقتی که با این واقعیت روبه رو میشدم که فراموش شدم...
دخترها موجودات خیلی لطیفی هستند...
ممکنه ادای آدمای قوی رو بیارند...
ممکنه وانمود کنند از عالم و آدم بی نیازند...
ممکنه خودشون رو نسبت به خیلی چیزا بی تفاوت نشون بدن...
اما اینا نقابه...
نقابی که یه دختر باید همیشه همراه داشته باشه تا بهش برچسب نزنند...
منم عین بقیه دخترای عالم بودم...
و وقتی بهش فکر میکردم که کسی که یه روز ادعای دوست داشتن داشت حالا حتی ممکنه سال بگذره و چیزی از من تو ذهنش نیاد دلم به درد میومد...
من واقع بینم...
میدونم کسی که رفته به سال نرسیده فراموش میکنه...
میدونم شاید حتی یه زمانی براش یه خاطره گنگ تداعی بشه...
اما هرچقدر فکر کنه یادش نیاد که راجع به کی بوده...
میدونم بعد دو سال از جدایی من حتی خاطره گنگی هم نیستم...
من به واقعیت هیچ بودنم برای کسی که همه چیزم بود واقفم...
و این تلخ ترین واقعیته...