مطمئنی مسیرت را درست انتخاب کردی؟
مطمئنی مسیرت را درست انتخاب کردی؟
از نحوه زندگی‌تان،
از حساب بانکی‌تان،
از میزان موفقیت و شادمانی‌تان و از کیفیت روابط با همسر و فرزندان و اطرافیانتان، به خوبی معلوم می‌شود که چقدر خودتان را دوست دارید.
اگر یک تبسم کوچولوی قشنک به لب‌هایتان هست، قلب پُر امیدی دارید، شوقی در زندگی دارید، این‌ها نشان می‌دهد که مسیرتان درست است.
هروقت هم که زمین خوردید و مشکلی پیش آمد به خودتان بگویید:
"خدا را شکر که زنده‌ام؛ آدم‌های زنده و فعال مشکل دارند. اسم این زندگی است".
اما اگر اشتباهی را دوباره، سه‌باره و چهارباره و... دارید تکرار می‌کنید، به خودتان بگویید:
"دارم وقتم را هدر می‌دهم. یک موضوع را یک بار تجربه کردم باید یادبگیرم. اگر یاد نگرفتم دفعه دوم عمرم را هدر کرده‌ام".
و از خودتان سئوال کنید:
"چرا یاد نمی‌گیرم؟ اِشکال کار کجاست؟ آیا با خودم بد نیستم؟ آیا درحال تنبیه خودم نیستم؟ چه چیزی را در خود یا زندگی‌ام آگاه و یا ناآگاه دوست ندارم و نمی‌پذیرم؟"
بیایید خودمان را همینطور که هستیم بپذیریم، دوست داشته باشیم و احترام بگذاریم.
باید بدانیم آدم ارزشمند آدمی است که با خودش آشتی است. چون با خودش آشتی است، این خیر و برکت وجود خودش را به دیگران هم پخش میکند.
محیط خودش را قشنگ، شفاف و نورانی میکند.
مثل خورشید است، نور می‌دهد. از نور دادن هویت پیدا میکند نه از تاریک و خموده کردن شرایط. از روشنایی دادن، روشنایی که هم خود و هم دیگران از آن بهره بگیرند.
👤 دکتر محمود معظمی
#فرهنگی...
#تلنگر...
از نحوه زندگی‌تان،
از حساب بانکی‌تان،
از میزان موفقیت و شادمانی‌تان و از کیفیت روابط با همسر و فرزندان و اطرافیانتان، به خوبی معلوم می‌شود که چقدر خودتان را دوست دارید.
اگر یک تبسم کوچولوی قشنک به لب‌هایتان هست، قلب پُر امیدی دارید، شوقی در زندگی دارید، این‌ها نشان می‌دهد که مسیرتان درست است.
هروقت هم که زمین خوردید و مشکلی پیش آمد به خودتان بگویید:
"خدا را شکر که زنده‌ام؛ آدم‌های زنده و فعال مشکل دارند. اسم این زندگی است".
اما اگر اشتباهی را دوباره، سه‌باره و چهارباره و... دارید تکرار می‌کنید، به خودتان بگویید:
"دارم وقتم را هدر می‌دهم. یک موضوع را یک بار تجربه کردم باید یادبگیرم. اگر یاد نگرفتم دفعه دوم عمرم را هدر کرده‌ام".
و از خودتان سئوال کنید:
"چرا یاد نمی‌گیرم؟ اِشکال کار کجاست؟ آیا با خودم بد نیستم؟ آیا درحال تنبیه خودم نیستم؟ چه چیزی را در خود یا زندگی‌ام آگاه و یا ناآگاه دوست ندارم و نمی‌پذیرم؟"
بیایید خودمان را همینطور که هستیم بپذیریم، دوست داشته باشیم و احترام بگذاریم.
باید بدانیم آدم ارزشمند آدمی است که با خودش آشتی است. چون با خودش آشتی است، این خیر و برکت وجود خودش را به دیگران هم پخش میکند.
محیط خودش را قشنگ، شفاف و نورانی میکند.
مثل خورشید است، نور می‌دهد. از نور دادن هویت پیدا میکند نه از تاریک و خموده کردن شرایط. از روشنایی دادن، روشنایی که هم خود و هم دیگران از آن بهره بگیرند.
👤 دکتر محمود معظمی
#فرهنگی...
#تلنگر...
۲۵۲
۰۳ مرداد ۱۳۹۶
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.