خدایا وقتی تو از جنس بینهایتی پس من چگونه محدود شوم

خدایا.... وقتی تو از جنس بی‌نهایتی، پس من چگونه محدود شوم در خود و دنیای خود؟! من با تو معنا می یابم و تو امید می‌بخشی به ناامیدی‌های این روزهایم؛
و من چنان در این دریای بیکرانِ رحمتت غرق میشوم که تمامِ ناممکن‌ها برایم ممکن می‌شوند ...
و تمام قفلــها ، کلیــد ...
و تمام آشوبــها ، آرامش ... خدایا ...
دنیای محدودم را با حضور خودت وسعــت ببخش
تا بدانم وقتی پابه‌پای تو قدم بردارم؛ به آرامشی خواهم رسید که دیگر بی‌قراری‌ها سهمِ روزهایــم نمی‌شود ...
و من می‌مانم و خدایــی که بودنش حالِ دلم را خوبِ خوب می‌کند ...