نکتهها و پیام های سوره مائده آیه

نکته‏ها و پیام های سوره مائده آیه 94:

1- در ایّام حج و حالت احرام، حاجی حقّ شکار ندارد. همان ایّام گاهی شکار تا نزدیکی انسان می‏آید و می‏توان به راحتّی به آن دست یافت، ولی آزمایش الهی به این است که دست به شکار نزنیم. در حدیث می‏خوانیم: در عمره‏ی حُدیبیه حیوانات شکاری فراوانی برای مسلمانان ظاهر شدند که مسلمانان می‏توانستند به راحتی آنان را صید کنند.

2- در قرآن، مسأله‏ی شکم و غذا، به عنوان یکی از اسباب آزمایش الهی مطرح شده است، به نمونه‏های زیر توجّه کنید:
الف: آدم و حوا در مسأله‏ی غذا شکست خوردند. «لا تَقْرَبا هذِهِ الشَّجَرَةَ» « بقره، 35»
ب: بنی‏اسرائیل در تحریم صید ماهی در روزهای شنبه‏ها، شکست خوردند. «وَ لَقَدْ عَلِمْتُمُ الَّذِینَ اعْتَدَوْا مِنْکُمْ فِی السَّبْتِ» « بقره، 65»
ج: یکی از فرماندهان بنی‏اسرائیل هنگام عبور سربازانش از یک منطقه و رسیدن به نهر، فرمان داد که از آب آن ننوشند، ولی یارانش جز اندکی، خوردند. «فَشَرِبُوا مِنْهُ إِلَّا قَلِیلًا» « بقره، 249»
د: روزه گرفتن، یک آزمایش بزرگ است.
ه: نزدیک شدن شکار به حجاج در حالت احرام که حقّ صید ندارند، خود یک آزمایش است. «تَنالُهُ أَیْدِیکُمْ»

3- سؤال: انسان که چیزی را آزمایش می‏کند، برای اطلاع و علم است، امّا خداوند که همه چیز را می‏داند چرا آزمایش می‏کند؟
پاسخ: حضرت علی علیه السلام در نهج‏البلاغه می‏فرماید: آزمایشات الهی برای آن است تا انسان در برابر حوادث تلخ و شیرین عکس‏العمل نشان دهد و در برابر آن، استحقاق کیفر یا پاداش داشته باشد. « نهج‏البلاغه، خطبه 192»
آری، خداوند بر اساس عمل، کیفر و پاداش می‏دهد نه بر اساس علم خود، همان گونه که ما نیز به خاطر علم به هنر و کارآیی فردی به او پاداش نمی‏دهیم، بلکه باید برای ما کاری از خود نشان دهد تا مزد بگیرد.

4- سؤال: آیا مهمان و زائر خانه خدا، به خاطر شکار حیوانی باید به عذاب دردناک گرفتار شود؟
پاسخ: خود شکارکردن، عذاب دردناک ندارد، بلکه عذاب به خاطر شکستن قداست حرم و احرام و قانون‏شکنی اوست.

5- آزمایش مؤمنان، یک سنّت قطعی پروردگار است. (حرف «لام» و فعل مضارع و نون تأکید، نشانه‏ی قطعی بودن است)

6- خداترسی آنجا آشکار می‏شود که زمینه‏ی گناه فراهم باشد و انسان خطا نکند.

7- نعمت‏های در دسترس، وسیله‏ی آزمایشند.

8- هر چیزی که دست ما به آن می‏رسد، رزق و حلال نیست.

9- ملاک تقوا، خوف باطنی است، نه تنها حیای ظاهری.

10- تکلیف و مسئولیّت، بعد از ابلاغ است.

11- حاجی‏که فرسنگ‏ها در بیابان‏ها به عشق حقّ می‏رود، گاهی یک شکار کوچک او را از پا در می‏آورد و به نافرمانی می‏کشد که نتیجه‏ی آن عذاب الهی است.