'رجب' در راه است ...

‌ 'رجب' در راه است ...
و من و خدا با هم "قرار" خوبی گذاشته ایم ....
'او'، قرار است مرا ببخشد و ....
'من'؛ قرار است برای مهمانی بزرگ رمضان آماده شوم ....

رجب در راه است ...
'من' می مانم و 'او'
و سجاده ای که ماه‌هاست برای شنیدن نوای "یا من ارجوه ......" لحظه شماری میکند ....

رجب در راه است ...
معبود من، "رجب" را ماه استغفار ، خوانده است ....
ماه توبه؛ ماه پاک شدن ...
و ماه آماده شدن برای "ضیافت رمضان" ...

و آخر کلام:
زندگی پر است از گره هایی که من آن را نبسته ام ،اما باید تمام آنها را به تنهایی باز کنم،
تنهای تنها، نه! نمی توان ...،
با یاد و کمک خدا در این ماه عزیز، البته می توان ...

پس خودم را برای "استقبال از ضیافت رجب" آماده می کنم ...

سلام و وقت بخیر و آرزوی بهره مند شدن از خیرات و برکات این ماه عزیز بهمراه التماس دعا ...