ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﺎ ﭘﺪﺭﺕ ﺁﺷﻨﺎ ﺷﺪﻡ؟ !
ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﺎ ﭘﺪﺭﺕ ﺁﺷﻨﺎ ﺷﺪﻡ؟ !
ﮐﺎﺭﻣﻨﺪ ﺑﺎﺟﻪ ﺷﻤﺎﺭﻩ ۴
« ﺿﻤﻦ ﻋﺮﺽ ﺗﺒﺮﯾﮏ ﺧﺪﻣﺖ ﺷﻤﺎ ﻣﺸﺘﺮﯼ ﮔﺮﺍﻧﻘﺪﺭ، ﺑﻪ ﺍﻃﻼﻋﺘﺎﻥ ﻣﯽﺭﺳﺎﻧﯿﻢ ﺷﻤﺎ ﺩﺭ ﺁﺧﺮﯾﻦ ﻗﺮﻋﻪﮐﺸﯽ
ﺑﺎﻧﮏ ﻣﺎ ﺑﺮﻧﺪﻩ ﺟﺎﯾﺰﻩ ﻧﻔﯿﺴﯽ ﺷﺪﻩﺍﯾﺪ ﮐﻪ ﻣﯽﺗﻮﺍﻧﯿﺪ ﺑﺎ ﺩﺭ ﺩﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻦ ﺍﯾﻦ ﻧﺎﻣﻪ ﺑﻪ ﺑﺎﻧﮏ ﻣﺤﻞ ﻣﺮﺍﺟﻌﻪ
ﻭ ﻫﺪﯾﻪ ﻧﻔﯿﺲ ﻭ ﺍﺭﺯﻧﺪﻩ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺩﺭﯾﺎﻓﺖ ﮐﻨﯿﺪ. ﺳﭙﺎﺱ ﺍﺯ ﺍﻃﻤﯿﻨﺎﻥ ﺷﻤﺎ»
ﺍﯾﻦ ﺭﺍ ﺭﻭﯼ ﻧﺎﻣﻪﺍﯼ ﮐﻪ ﻻﯼ ﺩﺭ ﺧﺎﻧﻪ ﮔﺬﺍﺷﺘﻪ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺩﯾﺪﻡ . ﺗﺎ ﻓﺮﺩﺍﯾﺶ ﮐﻪ ﺟﺎﯾﺰﻩ ﻧﻔﯿﺲ ﺩﺳﺘﻢ ﺑﺮﺳﺪ
ﺩﺍﺷﺘﻢ ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﺮﺩﻡ ﮐﻪ ﺑﺎ ﭘﻮﻟﺶ ﭼﻪ ﺩﮎ ﻭ ﭘﺰﯼ ﺑﻬﻢ ﺑﺰﻧﻢ ﺗﺎ ﺧﻮﺍﺳﺘﮕﺎﺭﻫﺎ ﺻﻒ ﺑﮑﺸﻨﺪ ﻭ ﻫﺮﭼﻪ
ﻫﺮﮐﺴﯽ ﺭﺍ ﺣﺴﺎﺏ ﻣﯽﮐﺮﺩﻡ ﺑﺎﺯ ﻣﻦ ﺑﺎ ﺟﺎﯾﺰﻩ ﻧﻔﯿﺴﻢ ﺍﺯﺷﺎﻥ ﺳﺮﺗﺮ ﺑﻮﺩﻡ ﻭ ﻣﺠﺒﻮﺭ ﺑﻮﺩﻡ ﺭﺩﺷﺎﻥ ﮐﻨﻢ !
ﺗﺎ ﺩﻡ ﺩﺭ ﺑﺎﻧﮏ ﺩﺭﮔﯿﺮ ﺑﺮﺭﺳﯽ ﻣﯿﺰﺍﻥ ﻟﯿﺎﻗﺖ ﺧﻮﺍﺳﺘﮕﺎﺭﻫﺎﯼ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﭘﻮﻟﺪﺍﺭ ﺷﺪﻧﻢ ﺑﻮﺩﻡ ﮐﻪ ﺑﺎﺩ ﮐﻮﻟﺮ ﺑﺎﻧﮏ
ﺗﻮﯼ ﺻﻮﺭﺗﻢ ﺧﻮﺭﺩ ﻭ ﺷﺎﻟﻢ ﺭﺍ ﺑﺎﺩ ﺩﺍﺩ ﺗﺎ ﺑﺎ ﻭﻗﺎﺭ ﻭ ﺗﺄﺛﯿﺮ ﺑﯿﺸﺘﺮﯼ ﻭﺍﺭﺩﺵ ﺷﻮﻡ . ﺩﺍﺧﻞ ﺑﺎﻧﮏ ﺻﺪﺍﯼ
ﻣﻮﺳﯿﻘﯽ ﺑﻪ ﮔﻮﺷﻢ ﻣﯽﺧﻮﺭﺩ ﻭ ﻋﻈﻤﺘﻢ ﺭﺍ ﺩﻭ ﭼﻨﺪﺍﻥ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ . ﻣﻦ ﻫﻢ ﮐﻪ ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﺮﺩﻡ ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ
ﺑﺎ ﻭﺭﻭﺩ ﻣﻦ ﺍﺳﻠﻮ ﻣﻮﺷﻦ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﭘﻠﮏﻫﺎﯾﻢ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺣﺮﮐﺎﺕ ﺁﻫﺴﺘﻪ ﺑﺎﺯ ﻭ ﺑﺴﺘﻪ ﻣﯽﮐﺮﺩﻡ ﻭ ﻟﺐﻫﺎﯾﻢ ﺭﺍ
ﻏﻨﭽﻪ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻡ ﻭ ﺑﻪ ﻃﺮﻑ ﺑﺎﺟﻪ ﻣﯽﺭﻓﺘﻢ ﮐﻪ ﺁﺑﺪﺍﺭﭼﯽ ﺑﺎﻧﮏ ﮐﺎﻧﺎﻝ ﺗﻠﻮﯾﺰﯾﻮﻥ ﺭﺍ ﻋﻮﺽ ﮐﺮﺩ ﻭ
ﻣﻮﺳﯿﻘﯽ ﻗﻄﻊ ﺷﺪ ﻭ ﮐﯿﻔﯽ ﺧﻮﺭﺩ ﭘﺲ ﮐﻠﻪﺍﻡ ﻭ ﭘﯿﺮﺯﻧﯽ ﻫﻮﺍﺭ ﺯﺩ« ﻫﻮﯼ ﻧﻮﺑﺖ ﺑﮕﯿﯿﯿﺮ»
ﺧﻮﺩﻡ ﺭﺍ ﺻﺎﻑ ﮐﺮﺩﻡ ﻭ ﭘﺸﺖ ﭼﺸﻤﯽ ﺁﻣﺪﻡ ﻭ ﺭﻓﺘﻢ ﭘﺸﺖ ﺑﺎﺟﻪﺍﯼ ﮐﻪ ﺑﺎﻧﮑﺪﺍﺭﺵ ﺍﺯ ﻫﻤﻪ ﺑﻠﻨﺪﺗﺮ
ﺑﻮﺩ .ﻟﺒﺎﺱ ﻓﺮﻡ ﭘﻮﺷﯿﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻣﺜﻞ ﺑﻘﯿﻪ ﻭﻗﺘﯽ ﻣﯽﺧﻮﺍﺳﺖ ﻓﺮﻡﻫﺎ ﺭﺍ ﻭﺭﻕ ﺑﺰﻧﺪ ﺍﻧﮕﺸﺘﺶ ﺭﺍ ﺩﻭ ﻣﻦ
ﺗﻔﯽ ﻧﻤﯽﮐﺮﺩ ! ﻧﺎﻣﻪ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺯﯾﺮ ﺷﯿﺸﻪ ﺭﺩ ﮐﺮﺩﻡ ﻭ ﻫﻨﻮﺯ ﺩﺍﺷﺘﻢ ﺁﺭﺍﻡ ﭘﻠﮏ ﻣﯽﺯﺩﻡ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺳﺮﺟﺎﯾﺶ ﺑﻠﻨﺪ
ﺷﺪ ﻭ ﻧﺎﻣﻪ ﺭﺍ ﭘﯿﺶ ﺭﺋﯿﺲ ﺑﺎﻧﮏ ﺑﺮﺩ . ﯾﮏ ﻟﺤﻈﻪ ﺧﻮﺩ ﮐﺎﺭﻣﻨﺪ ﺑﺎﻧﮏ ﻫﻢ ﺑﻪﻋﻨﻮﺍﻥ ﺷﻮﻫﺮ ﺍﺯ ﺫﻫﻨﻢ ﺭﺩ ﺷﺪ
ﮐﻪ ﺣﺪﺍﻗﻞ ﭼﺸﻢ ﻭ ﺩﻟﺶ ﺍﺯ ﭘﻮﻝ ﺳﯿﺮ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﺳﯿﺮ ﺛﺮﻭﺕ ﻣﻦ ﻧﻤﯽﺷﻮﺩ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺩﺳﺖ ﺧﺎﻟﯽ ﺁﻣﺪ ﻭ
ﮔﻔﺖ : « ﻟﯿﺴﺖ ﺟﺎﯾﺰﻩﻫﺎ ﮔﻢ ﺷﺪﻩ ! ﺍﺳﻤﺘﻮﻧﻮ ﭘﯿﺪﺍ ﻧﻤﯽﮐﻨﯿﻢ «!
ﮔﻮﺷﻪ ﭘﻠﮑﻢ ﭘﺮﯾﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻃﺮﻑ ﻣﯿﺰ ﺭﺋﯿﺲ ﺑﺎﻧﮏ ﺩﻭﯾﺪﻡ ﻭ ﻣﺸﺘﻢ ﺭﺍ ﮐﻮﺑﺎﻧﺪﻡ ﺭﻭﯼ ﻣﯿﺰﺵ ! ﺭﺋﯿﺲ ﺑﺎﻧﮏ
ﻟﺒﺨﻨﺪﯼ ﺯﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ : « ﺑﻪﺑﻪ ﭼﻪ ﺧﺎﻧﻤﯽ «!
ﺍﯾﻦﺑﺎﺭ ﮔﻮﺷﻪ ﭘﻠﮑﻢ ﺑﻪ ﻧﺸﺎﻧﻪ ﺭﺿﺎﯾﺖ ﭘﺮﯾﺪ ﺍﻣﺎ ﮐﻮﺭ ﺧﻮﺍﻧﺪﻩ ﺑﻮﺩ . ﮐﻔﺶﻫﺎﯾﻢ ﺭﺍ ﺩﺭﺁﻭﺭﺩﻡ ﻭ ﺭﻓﺘﻢ ﺭﻭﯼ
ﻣﯿﺰﺵ ﻭ ﺩﺍﺩ ﺯﺩﻡ « ﺑﻪ ﺟﺎﯼ ﺟﺎﯾﺰﻩ ﮔﻢ ﺷﺪﻩﺍﻡ ﮐﺎﺭﻣﻨﺪ ﺑﺎﺟﻪ ۴ ﻣﺎﻝ ﻣﻦ «!
ﮐﺎﺭﻣﻨﺪ ﺑﺎﺟﻪ ۴ ﻫﻤﺎﻥ ﻗﺪ ﺑﻠﻨﺪﯼ ﺑﯽﺍﺩﻋﺎﯾﯽ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﭘﻮﻝﻫﺎ ﻭ ﻓﺮﻡﻫﺎ ﺭﺍ ﺗﻔﯽ ﻧﻤﯽﮐﺮﺩ. ﺍﺯ ﻫﻮﻟﺶ ﺍﺯ
ﺟﺎﯾﺶ ﭘﺮﯾﺪ ﻟﺒﺎﺳﺶ ﺭﺍ ﺻﺎﻑ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺩﺍﺩ ﺯﺩ : « ﺁﻗﺎ ﻣﻨﻢ ﭘﺎﯾﻪﺍﻡ ! ﺯﻥ ﻣﯿﺨﻮﺍﻡ » ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﻫﻮﻝ ﺑﻮﺩﻧﺶ
ﭼﻨﺪﺷﻢ ﺷﺪ ﺍﻣﺎ ﻭﻗﺘﯽ ﻧﮕﺎﻫﯽ ﺑﻪ ﺧﻮﺩﻡ ﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻢ ﮐﻪ ﺭﻭﯼ ﻣﯿﺰ ﺭﺋﯿﺲ ﺑﺎﻧﮏ ﺍﯾﺴﺘﺎﺩﻡ ﻭ ﻋﯿﻦ ﮔﺮﻭﮔﺎﻧﮕﯿﺮﻫﺎ
ﺷﻮﻫﺮ ﻃﻠﺐ ﻣﯽﮐﻨﻢ ﺩﯾﺪﻡ ﺩﺭ ﻫﻮﻝ ﺑﻮﺩﻥ ﺧﯿﻠﯽ ﻫﻢ ﺑﻬﻢ ﻣﯽﺁﯾﯿﻢ ! ﺭﺋﯿﺲ ﺑﺎﻧﮏ ﺩﺳﺖ ﺑﻪ ﮐﻤﺮ ﻧﮕﺎﻫﻢ
ﻣﯽﮐﺮﺩ ﻭ ﻣﯽﺧﻮﺍﺳﺖ ﺑﯿﺎﯾﻢ ﭘﺎﯾﯿﻦ ﮐﻪ ﮐﺎﺭﻣﻨﺪ ﺑﺎﺟﻪ ۴ ﻧﻔﺲﺯﻧﺎﻥ ﺩﺭﺣﺎﻟﯽﮐﻪ ﮐﺘﺶ ﺭﺍ ﺗﻨﺶ ﻣﯽﮐﺮﺩ ﻭ
ﻣﻮﻫﺎﯾﺶ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺷﺎﻧﻪ ﺟﯿﺒﯽ ﺍﺯ ﺍﯾﻦﻭﺭ ﮐﻠﻪﺍﺵ ﻣﯽﺩﺍﺩ ﺁﻥﻭﺭﺵ ﺁﻣﺪ ﻭﺳﻂ ﺍﺗﺎﻕ ﺭﺋﯿﺲ ﺩﺭﺍﺯ ﺷﺪ ﻭ ﺩﻭ ﻧﻔﺮ
ﺷﺮﻭﻉ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﺑﻪ ﮐﺎﺩﻭ ﮐﺮﺩﻧﺶ . ﺍﺯ ﺭﻭﯼ ﻣﯿﺰ ﭘﺮﯾﺪﻡ ﭘﺎﯾﯿﻦ ﻭ ﮐﻨﺎﺭﺵ ﻧﺸﺴﺘﻢ ﻭ ﮔﻔﺘﻢ : «ﺑﺎﺟﻪ ﺷﻤﺎﺭﻩ
۴ ﺍﻻﻥ ﭼﻪ ﺍﺣﺴﺎﺳﯽ ﺩﺍﺭﯼ؟»
ﮐﺎﺭﻣﻨﺪ ﺑﺎﺟﻪ ۴ ﮐﻪ ﺗﺎ ﺯﺍﻧﻮﻫﺎﯾﺶ ﻫﻨﻮﺯ ﮐﺎﺩﻭ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ، ﻣﺪﺍﻡ ﭼﺸﻢﻫﺎﯾﺶ ﺭﺍ ﺭﯾﺰ ﻣﯽﮐﺮﺩ ﻭ ﺑﻪ ﯾﮏ
ﻧﻘﻄﻪ ﺧﯿﺮﻩ ﻣﯽﺷﺪ، ﮔﻔﺖ : « ﺗﻨﮕﯽ ﻧﻔﺲ ! ﺧﯿﻠﯽ ﺳﻔﺖ ﺩﺍﺭﻥ ﮐﺎﺩﻭ ﻣﯿﮑﻨﻦ ! ﻓﻘﻂ ﺍﯾﻦ ﻣﻬﺮﯾﻪﺗﻮﻥ ﻣﯿﮑﻨﻪ ﺑﻪ
ﻋﺒﺎﺭﺗﯽ ﭼﻘﺪﺭ؟»
ﻓﮑﺮ ﻧﻤﯽﮐﺮﺩﻡ ﺍﺯ ﺍﻭﻟﺶ ﺍﯾﻦﻗﺪﺭ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩﯼ ﻋﻤﻞ ﮐﻨﺪ ﺍﻣﺎ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﯾﻦﮐﻪ ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ ﺟﻮﺵ ﺑﺨﻮﺭﺩ ﮔﻔﺘﻢ :
« ﻓﮑﺮ ﻧﮑﻦ ﺑﻬﺶ ﺟﺎﯾﺰﻩ ﻧﻔﯿﺴﻢ ! ﻋﺸﻖ ﻣﻬﻤﻪ «!
ﺗﺎ ﻗﻔﺴﻪ ﺳﯿﻨﻪﺍﺵ ﮐﺎﺩﻭ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺩﺭﺣﺎﻟﯽﮐﻪ ﻧﻔﺴﺶ ﺑﺎﻻ ﻧﻤﯽﺁﻣﺪ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺩﺍﺩ : « ﻧﻪ ﻋﺸﻖ ﮐﻪ ﺣﻠﻪ !
ﻓﻘﻂ ﻣﻦ ﯾﻪ ﻋﺎﺩﺕ ﻣﺰﺧﺮﻓﯽ ﭘﯿﺪﺍ ﮐﺮﺩﻡ ﻫﯽ ﺍﺧﺘﻼﺱ ﻣﯽﮐﻨﻢ ! ﺍﻭﮐﯽ ﻫﺴﺘﯽ ﺩﯾﮕﻪ؟ «!
ﮐﺎﻏﺬ ﮐﺎﺩﻭ ﺑﻪ ﮔﺮﺩﻧﺶ ﺭﺳﯿﺪﻩ ﺑﻮﺩ . ﻣﺮﺩﮎ ﻋﻘﺐﺍﻓﺘﺎﺩﻩ ﯾﮏﺟﻮﺭﯼ ﻣﯽﮔﻔﺖ ﺑﻪ ﺍﺧﺘﻼﺱ ﻋﺎﺩﺕ ﺩﺍﺭﺩ ﮐﻪ
ﺍﻧﮕﺎﺭ ﺑﺤﺚ ﯾﮏ ﺍﺳﻬﺎﻝ ﺳﺎﺩﻩ ﺭﻭﺯﻣﺮﻩ ﺍﺳﺖ ! ﺩﺍﺷﺘﻢ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﺮﺩﻡ ﮐﻪ ﭘﻮﻝﻫﺎﯼ ﺍﺧﺘﻼﺳﺶ ﺭﺍ
ﮐﺪﺍﻡ ﮔﻮﺭﯼ ﺟﺎ ﺑﺪﻫﯿﻢ ﮐﻪ ﺗﻮ ﺩﺳﺖ ﻭ ﭘﺎ ﻧﺒﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺭﺋﯿﺲ ﺑﺎﻧﮏ ﺑﻪ ﺳﻤﺖﻣﺎﻥ ﺩﻭﯾﺪ ﻭ ﮐﺎﺭﻣﻨﺪ ﺑﺎﺟﻪ ۴ ﺭﺍ
ﮐﻪ ﮐﺎﻣﻞ ﮐﺎﺩﻭ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﻫﻞ ﺩﺍﺩ ﺁﻥﻃﺮﻑ ﻭ ﮐﺎﻏﺬ ﻟﯿﺴﺖ ﺟﺎﯾﺰﻩﻫﺎ ﺭﺍ ﮐﻪ ﭘﯿﺪﺍ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ، ﺩﺳﺘﻢ ﺩﺍﺩ
ﻭ ﮔﻔﺖ : « ﺁﺭﺍﻡ ﭘﺰ ﺩﻭ ﮐﺎﺭﻩ ﺑﺮﺩﯾﺪ ﺧﺎﻧﻢ! ﻫﻢ ﺳﺒﺰﯼ ﻣﯿﭙﺰﻩ ﻫﻢ ﺧﻮﺭﺷﺖ «! ﯾﺎﺩﻡ ﺍﺳﺖ ﺁﺧﺮﺵ ﺯﻧﮓ
ﺧﻄﺮ ﺑﺎﻧﮏ ﺭﺍ ﺯﺩﻧﺪ ﺗﺎ ﺭﺍﺿﯽ ﺷﻮﻡ ﺁﺭﺍﻡﭘﺰ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺟﺎﯼ ﺷﻮﻫﺮ ﻗﺒﻮﻝ ﮐﻨﻢ ﺍﻣﺎ ﺍﮔﺮ ﮐﺎﺭﻣﻨﺪ ﺑﺎﺟﻪ ۴ ﭘﺪﺭﺕ
ﺑﻮﺩ ﻣﺎ ﺍﻻﻥ ﺩﺭ ﮐﺎﻧﺎﺩﺍ ﻫﻤﺴﺎﯾﻪ ﺳﻠﯿﻦ ﺩﯾﻮﻥ ﺑﻮﺩﯾﻢ ﮐﻪ ﺧﺐ ﻧﺸﺪ ! ﺍﻣﺎ ﻣﺴﯿﺮ ﺍﺯﺩﻭﺍﺟﻢ ﺑﻪ ﺑﺎﮐﻼﺱﺗﺮﯾﻦ
ﺷﮑﻞ ﻣﻤﮑﻦ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﭘﯿﺪﺍ ﮐﺮﺩ ...
ﺩﻭﺳﺘﺪﺍﺭﺕ - ﻣﺎﺩﺭﺕ
نامه های دنباله دار
نامه شماره 10
#مونا_زارع
ﮐﺎﺭﻣﻨﺪ ﺑﺎﺟﻪ ﺷﻤﺎﺭﻩ ۴
« ﺿﻤﻦ ﻋﺮﺽ ﺗﺒﺮﯾﮏ ﺧﺪﻣﺖ ﺷﻤﺎ ﻣﺸﺘﺮﯼ ﮔﺮﺍﻧﻘﺪﺭ، ﺑﻪ ﺍﻃﻼﻋﺘﺎﻥ ﻣﯽﺭﺳﺎﻧﯿﻢ ﺷﻤﺎ ﺩﺭ ﺁﺧﺮﯾﻦ ﻗﺮﻋﻪﮐﺸﯽ
ﺑﺎﻧﮏ ﻣﺎ ﺑﺮﻧﺪﻩ ﺟﺎﯾﺰﻩ ﻧﻔﯿﺴﯽ ﺷﺪﻩﺍﯾﺪ ﮐﻪ ﻣﯽﺗﻮﺍﻧﯿﺪ ﺑﺎ ﺩﺭ ﺩﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻦ ﺍﯾﻦ ﻧﺎﻣﻪ ﺑﻪ ﺑﺎﻧﮏ ﻣﺤﻞ ﻣﺮﺍﺟﻌﻪ
ﻭ ﻫﺪﯾﻪ ﻧﻔﯿﺲ ﻭ ﺍﺭﺯﻧﺪﻩ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺩﺭﯾﺎﻓﺖ ﮐﻨﯿﺪ. ﺳﭙﺎﺱ ﺍﺯ ﺍﻃﻤﯿﻨﺎﻥ ﺷﻤﺎ»
ﺍﯾﻦ ﺭﺍ ﺭﻭﯼ ﻧﺎﻣﻪﺍﯼ ﮐﻪ ﻻﯼ ﺩﺭ ﺧﺎﻧﻪ ﮔﺬﺍﺷﺘﻪ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺩﯾﺪﻡ . ﺗﺎ ﻓﺮﺩﺍﯾﺶ ﮐﻪ ﺟﺎﯾﺰﻩ ﻧﻔﯿﺲ ﺩﺳﺘﻢ ﺑﺮﺳﺪ
ﺩﺍﺷﺘﻢ ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﺮﺩﻡ ﮐﻪ ﺑﺎ ﭘﻮﻟﺶ ﭼﻪ ﺩﮎ ﻭ ﭘﺰﯼ ﺑﻬﻢ ﺑﺰﻧﻢ ﺗﺎ ﺧﻮﺍﺳﺘﮕﺎﺭﻫﺎ ﺻﻒ ﺑﮑﺸﻨﺪ ﻭ ﻫﺮﭼﻪ
ﻫﺮﮐﺴﯽ ﺭﺍ ﺣﺴﺎﺏ ﻣﯽﮐﺮﺩﻡ ﺑﺎﺯ ﻣﻦ ﺑﺎ ﺟﺎﯾﺰﻩ ﻧﻔﯿﺴﻢ ﺍﺯﺷﺎﻥ ﺳﺮﺗﺮ ﺑﻮﺩﻡ ﻭ ﻣﺠﺒﻮﺭ ﺑﻮﺩﻡ ﺭﺩﺷﺎﻥ ﮐﻨﻢ !
ﺗﺎ ﺩﻡ ﺩﺭ ﺑﺎﻧﮏ ﺩﺭﮔﯿﺮ ﺑﺮﺭﺳﯽ ﻣﯿﺰﺍﻥ ﻟﯿﺎﻗﺖ ﺧﻮﺍﺳﺘﮕﺎﺭﻫﺎﯼ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﭘﻮﻟﺪﺍﺭ ﺷﺪﻧﻢ ﺑﻮﺩﻡ ﮐﻪ ﺑﺎﺩ ﮐﻮﻟﺮ ﺑﺎﻧﮏ
ﺗﻮﯼ ﺻﻮﺭﺗﻢ ﺧﻮﺭﺩ ﻭ ﺷﺎﻟﻢ ﺭﺍ ﺑﺎﺩ ﺩﺍﺩ ﺗﺎ ﺑﺎ ﻭﻗﺎﺭ ﻭ ﺗﺄﺛﯿﺮ ﺑﯿﺸﺘﺮﯼ ﻭﺍﺭﺩﺵ ﺷﻮﻡ . ﺩﺍﺧﻞ ﺑﺎﻧﮏ ﺻﺪﺍﯼ
ﻣﻮﺳﯿﻘﯽ ﺑﻪ ﮔﻮﺷﻢ ﻣﯽﺧﻮﺭﺩ ﻭ ﻋﻈﻤﺘﻢ ﺭﺍ ﺩﻭ ﭼﻨﺪﺍﻥ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ . ﻣﻦ ﻫﻢ ﮐﻪ ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﺮﺩﻡ ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ
ﺑﺎ ﻭﺭﻭﺩ ﻣﻦ ﺍﺳﻠﻮ ﻣﻮﺷﻦ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﭘﻠﮏﻫﺎﯾﻢ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺣﺮﮐﺎﺕ ﺁﻫﺴﺘﻪ ﺑﺎﺯ ﻭ ﺑﺴﺘﻪ ﻣﯽﮐﺮﺩﻡ ﻭ ﻟﺐﻫﺎﯾﻢ ﺭﺍ
ﻏﻨﭽﻪ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻡ ﻭ ﺑﻪ ﻃﺮﻑ ﺑﺎﺟﻪ ﻣﯽﺭﻓﺘﻢ ﮐﻪ ﺁﺑﺪﺍﺭﭼﯽ ﺑﺎﻧﮏ ﮐﺎﻧﺎﻝ ﺗﻠﻮﯾﺰﯾﻮﻥ ﺭﺍ ﻋﻮﺽ ﮐﺮﺩ ﻭ
ﻣﻮﺳﯿﻘﯽ ﻗﻄﻊ ﺷﺪ ﻭ ﮐﯿﻔﯽ ﺧﻮﺭﺩ ﭘﺲ ﮐﻠﻪﺍﻡ ﻭ ﭘﯿﺮﺯﻧﯽ ﻫﻮﺍﺭ ﺯﺩ« ﻫﻮﯼ ﻧﻮﺑﺖ ﺑﮕﯿﯿﯿﺮ»
ﺧﻮﺩﻡ ﺭﺍ ﺻﺎﻑ ﮐﺮﺩﻡ ﻭ ﭘﺸﺖ ﭼﺸﻤﯽ ﺁﻣﺪﻡ ﻭ ﺭﻓﺘﻢ ﭘﺸﺖ ﺑﺎﺟﻪﺍﯼ ﮐﻪ ﺑﺎﻧﮑﺪﺍﺭﺵ ﺍﺯ ﻫﻤﻪ ﺑﻠﻨﺪﺗﺮ
ﺑﻮﺩ .ﻟﺒﺎﺱ ﻓﺮﻡ ﭘﻮﺷﯿﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻣﺜﻞ ﺑﻘﯿﻪ ﻭﻗﺘﯽ ﻣﯽﺧﻮﺍﺳﺖ ﻓﺮﻡﻫﺎ ﺭﺍ ﻭﺭﻕ ﺑﺰﻧﺪ ﺍﻧﮕﺸﺘﺶ ﺭﺍ ﺩﻭ ﻣﻦ
ﺗﻔﯽ ﻧﻤﯽﮐﺮﺩ ! ﻧﺎﻣﻪ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺯﯾﺮ ﺷﯿﺸﻪ ﺭﺩ ﮐﺮﺩﻡ ﻭ ﻫﻨﻮﺯ ﺩﺍﺷﺘﻢ ﺁﺭﺍﻡ ﭘﻠﮏ ﻣﯽﺯﺩﻡ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺳﺮﺟﺎﯾﺶ ﺑﻠﻨﺪ
ﺷﺪ ﻭ ﻧﺎﻣﻪ ﺭﺍ ﭘﯿﺶ ﺭﺋﯿﺲ ﺑﺎﻧﮏ ﺑﺮﺩ . ﯾﮏ ﻟﺤﻈﻪ ﺧﻮﺩ ﮐﺎﺭﻣﻨﺪ ﺑﺎﻧﮏ ﻫﻢ ﺑﻪﻋﻨﻮﺍﻥ ﺷﻮﻫﺮ ﺍﺯ ﺫﻫﻨﻢ ﺭﺩ ﺷﺪ
ﮐﻪ ﺣﺪﺍﻗﻞ ﭼﺸﻢ ﻭ ﺩﻟﺶ ﺍﺯ ﭘﻮﻝ ﺳﯿﺮ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﺳﯿﺮ ﺛﺮﻭﺕ ﻣﻦ ﻧﻤﯽﺷﻮﺩ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺩﺳﺖ ﺧﺎﻟﯽ ﺁﻣﺪ ﻭ
ﮔﻔﺖ : « ﻟﯿﺴﺖ ﺟﺎﯾﺰﻩﻫﺎ ﮔﻢ ﺷﺪﻩ ! ﺍﺳﻤﺘﻮﻧﻮ ﭘﯿﺪﺍ ﻧﻤﯽﮐﻨﯿﻢ «!
ﮔﻮﺷﻪ ﭘﻠﮑﻢ ﭘﺮﯾﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻃﺮﻑ ﻣﯿﺰ ﺭﺋﯿﺲ ﺑﺎﻧﮏ ﺩﻭﯾﺪﻡ ﻭ ﻣﺸﺘﻢ ﺭﺍ ﮐﻮﺑﺎﻧﺪﻡ ﺭﻭﯼ ﻣﯿﺰﺵ ! ﺭﺋﯿﺲ ﺑﺎﻧﮏ
ﻟﺒﺨﻨﺪﯼ ﺯﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ : « ﺑﻪﺑﻪ ﭼﻪ ﺧﺎﻧﻤﯽ «!
ﺍﯾﻦﺑﺎﺭ ﮔﻮﺷﻪ ﭘﻠﮑﻢ ﺑﻪ ﻧﺸﺎﻧﻪ ﺭﺿﺎﯾﺖ ﭘﺮﯾﺪ ﺍﻣﺎ ﮐﻮﺭ ﺧﻮﺍﻧﺪﻩ ﺑﻮﺩ . ﮐﻔﺶﻫﺎﯾﻢ ﺭﺍ ﺩﺭﺁﻭﺭﺩﻡ ﻭ ﺭﻓﺘﻢ ﺭﻭﯼ
ﻣﯿﺰﺵ ﻭ ﺩﺍﺩ ﺯﺩﻡ « ﺑﻪ ﺟﺎﯼ ﺟﺎﯾﺰﻩ ﮔﻢ ﺷﺪﻩﺍﻡ ﮐﺎﺭﻣﻨﺪ ﺑﺎﺟﻪ ۴ ﻣﺎﻝ ﻣﻦ «!
ﮐﺎﺭﻣﻨﺪ ﺑﺎﺟﻪ ۴ ﻫﻤﺎﻥ ﻗﺪ ﺑﻠﻨﺪﯼ ﺑﯽﺍﺩﻋﺎﯾﯽ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﭘﻮﻝﻫﺎ ﻭ ﻓﺮﻡﻫﺎ ﺭﺍ ﺗﻔﯽ ﻧﻤﯽﮐﺮﺩ. ﺍﺯ ﻫﻮﻟﺶ ﺍﺯ
ﺟﺎﯾﺶ ﭘﺮﯾﺪ ﻟﺒﺎﺳﺶ ﺭﺍ ﺻﺎﻑ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺩﺍﺩ ﺯﺩ : « ﺁﻗﺎ ﻣﻨﻢ ﭘﺎﯾﻪﺍﻡ ! ﺯﻥ ﻣﯿﺨﻮﺍﻡ » ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﻫﻮﻝ ﺑﻮﺩﻧﺶ
ﭼﻨﺪﺷﻢ ﺷﺪ ﺍﻣﺎ ﻭﻗﺘﯽ ﻧﮕﺎﻫﯽ ﺑﻪ ﺧﻮﺩﻡ ﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻢ ﮐﻪ ﺭﻭﯼ ﻣﯿﺰ ﺭﺋﯿﺲ ﺑﺎﻧﮏ ﺍﯾﺴﺘﺎﺩﻡ ﻭ ﻋﯿﻦ ﮔﺮﻭﮔﺎﻧﮕﯿﺮﻫﺎ
ﺷﻮﻫﺮ ﻃﻠﺐ ﻣﯽﮐﻨﻢ ﺩﯾﺪﻡ ﺩﺭ ﻫﻮﻝ ﺑﻮﺩﻥ ﺧﯿﻠﯽ ﻫﻢ ﺑﻬﻢ ﻣﯽﺁﯾﯿﻢ ! ﺭﺋﯿﺲ ﺑﺎﻧﮏ ﺩﺳﺖ ﺑﻪ ﮐﻤﺮ ﻧﮕﺎﻫﻢ
ﻣﯽﮐﺮﺩ ﻭ ﻣﯽﺧﻮﺍﺳﺖ ﺑﯿﺎﯾﻢ ﭘﺎﯾﯿﻦ ﮐﻪ ﮐﺎﺭﻣﻨﺪ ﺑﺎﺟﻪ ۴ ﻧﻔﺲﺯﻧﺎﻥ ﺩﺭﺣﺎﻟﯽﮐﻪ ﮐﺘﺶ ﺭﺍ ﺗﻨﺶ ﻣﯽﮐﺮﺩ ﻭ
ﻣﻮﻫﺎﯾﺶ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺷﺎﻧﻪ ﺟﯿﺒﯽ ﺍﺯ ﺍﯾﻦﻭﺭ ﮐﻠﻪﺍﺵ ﻣﯽﺩﺍﺩ ﺁﻥﻭﺭﺵ ﺁﻣﺪ ﻭﺳﻂ ﺍﺗﺎﻕ ﺭﺋﯿﺲ ﺩﺭﺍﺯ ﺷﺪ ﻭ ﺩﻭ ﻧﻔﺮ
ﺷﺮﻭﻉ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﺑﻪ ﮐﺎﺩﻭ ﮐﺮﺩﻧﺶ . ﺍﺯ ﺭﻭﯼ ﻣﯿﺰ ﭘﺮﯾﺪﻡ ﭘﺎﯾﯿﻦ ﻭ ﮐﻨﺎﺭﺵ ﻧﺸﺴﺘﻢ ﻭ ﮔﻔﺘﻢ : «ﺑﺎﺟﻪ ﺷﻤﺎﺭﻩ
۴ ﺍﻻﻥ ﭼﻪ ﺍﺣﺴﺎﺳﯽ ﺩﺍﺭﯼ؟»
ﮐﺎﺭﻣﻨﺪ ﺑﺎﺟﻪ ۴ ﮐﻪ ﺗﺎ ﺯﺍﻧﻮﻫﺎﯾﺶ ﻫﻨﻮﺯ ﮐﺎﺩﻭ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ، ﻣﺪﺍﻡ ﭼﺸﻢﻫﺎﯾﺶ ﺭﺍ ﺭﯾﺰ ﻣﯽﮐﺮﺩ ﻭ ﺑﻪ ﯾﮏ
ﻧﻘﻄﻪ ﺧﯿﺮﻩ ﻣﯽﺷﺪ، ﮔﻔﺖ : « ﺗﻨﮕﯽ ﻧﻔﺲ ! ﺧﯿﻠﯽ ﺳﻔﺖ ﺩﺍﺭﻥ ﮐﺎﺩﻭ ﻣﯿﮑﻨﻦ ! ﻓﻘﻂ ﺍﯾﻦ ﻣﻬﺮﯾﻪﺗﻮﻥ ﻣﯿﮑﻨﻪ ﺑﻪ
ﻋﺒﺎﺭﺗﯽ ﭼﻘﺪﺭ؟»
ﻓﮑﺮ ﻧﻤﯽﮐﺮﺩﻡ ﺍﺯ ﺍﻭﻟﺶ ﺍﯾﻦﻗﺪﺭ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩﯼ ﻋﻤﻞ ﮐﻨﺪ ﺍﻣﺎ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﯾﻦﮐﻪ ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ ﺟﻮﺵ ﺑﺨﻮﺭﺩ ﮔﻔﺘﻢ :
« ﻓﮑﺮ ﻧﮑﻦ ﺑﻬﺶ ﺟﺎﯾﺰﻩ ﻧﻔﯿﺴﻢ ! ﻋﺸﻖ ﻣﻬﻤﻪ «!
ﺗﺎ ﻗﻔﺴﻪ ﺳﯿﻨﻪﺍﺵ ﮐﺎﺩﻭ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺩﺭﺣﺎﻟﯽﮐﻪ ﻧﻔﺴﺶ ﺑﺎﻻ ﻧﻤﯽﺁﻣﺪ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺩﺍﺩ : « ﻧﻪ ﻋﺸﻖ ﮐﻪ ﺣﻠﻪ !
ﻓﻘﻂ ﻣﻦ ﯾﻪ ﻋﺎﺩﺕ ﻣﺰﺧﺮﻓﯽ ﭘﯿﺪﺍ ﮐﺮﺩﻡ ﻫﯽ ﺍﺧﺘﻼﺱ ﻣﯽﮐﻨﻢ ! ﺍﻭﮐﯽ ﻫﺴﺘﯽ ﺩﯾﮕﻪ؟ «!
ﮐﺎﻏﺬ ﮐﺎﺩﻭ ﺑﻪ ﮔﺮﺩﻧﺶ ﺭﺳﯿﺪﻩ ﺑﻮﺩ . ﻣﺮﺩﮎ ﻋﻘﺐﺍﻓﺘﺎﺩﻩ ﯾﮏﺟﻮﺭﯼ ﻣﯽﮔﻔﺖ ﺑﻪ ﺍﺧﺘﻼﺱ ﻋﺎﺩﺕ ﺩﺍﺭﺩ ﮐﻪ
ﺍﻧﮕﺎﺭ ﺑﺤﺚ ﯾﮏ ﺍﺳﻬﺎﻝ ﺳﺎﺩﻩ ﺭﻭﺯﻣﺮﻩ ﺍﺳﺖ ! ﺩﺍﺷﺘﻢ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﺮﺩﻡ ﮐﻪ ﭘﻮﻝﻫﺎﯼ ﺍﺧﺘﻼﺳﺶ ﺭﺍ
ﮐﺪﺍﻡ ﮔﻮﺭﯼ ﺟﺎ ﺑﺪﻫﯿﻢ ﮐﻪ ﺗﻮ ﺩﺳﺖ ﻭ ﭘﺎ ﻧﺒﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺭﺋﯿﺲ ﺑﺎﻧﮏ ﺑﻪ ﺳﻤﺖﻣﺎﻥ ﺩﻭﯾﺪ ﻭ ﮐﺎﺭﻣﻨﺪ ﺑﺎﺟﻪ ۴ ﺭﺍ
ﮐﻪ ﮐﺎﻣﻞ ﮐﺎﺩﻭ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﻫﻞ ﺩﺍﺩ ﺁﻥﻃﺮﻑ ﻭ ﮐﺎﻏﺬ ﻟﯿﺴﺖ ﺟﺎﯾﺰﻩﻫﺎ ﺭﺍ ﮐﻪ ﭘﯿﺪﺍ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ، ﺩﺳﺘﻢ ﺩﺍﺩ
ﻭ ﮔﻔﺖ : « ﺁﺭﺍﻡ ﭘﺰ ﺩﻭ ﮐﺎﺭﻩ ﺑﺮﺩﯾﺪ ﺧﺎﻧﻢ! ﻫﻢ ﺳﺒﺰﯼ ﻣﯿﭙﺰﻩ ﻫﻢ ﺧﻮﺭﺷﺖ «! ﯾﺎﺩﻡ ﺍﺳﺖ ﺁﺧﺮﺵ ﺯﻧﮓ
ﺧﻄﺮ ﺑﺎﻧﮏ ﺭﺍ ﺯﺩﻧﺪ ﺗﺎ ﺭﺍﺿﯽ ﺷﻮﻡ ﺁﺭﺍﻡﭘﺰ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺟﺎﯼ ﺷﻮﻫﺮ ﻗﺒﻮﻝ ﮐﻨﻢ ﺍﻣﺎ ﺍﮔﺮ ﮐﺎﺭﻣﻨﺪ ﺑﺎﺟﻪ ۴ ﭘﺪﺭﺕ
ﺑﻮﺩ ﻣﺎ ﺍﻻﻥ ﺩﺭ ﮐﺎﻧﺎﺩﺍ ﻫﻤﺴﺎﯾﻪ ﺳﻠﯿﻦ ﺩﯾﻮﻥ ﺑﻮﺩﯾﻢ ﮐﻪ ﺧﺐ ﻧﺸﺪ ! ﺍﻣﺎ ﻣﺴﯿﺮ ﺍﺯﺩﻭﺍﺟﻢ ﺑﻪ ﺑﺎﮐﻼﺱﺗﺮﯾﻦ
ﺷﮑﻞ ﻣﻤﮑﻦ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﭘﯿﺪﺍ ﮐﺮﺩ ...
ﺩﻭﺳﺘﺪﺍﺭﺕ - ﻣﺎﺩﺭﺕ
نامه های دنباله دار
نامه شماره 10
#مونا_زارع
۱.۷k
۲۲ آبان ۱۳۹۴
دیدگاه ها (۳)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.