این کابوس هم تمام می شود.... مثل بغضی که تو عکسام بود....

این کابوس هم تمام می شود.... مثل بغضی که تو عکسام بود..... کنار دیوار تاریک و موهای بافته شده که بوی باران گرفته ولی قدم میزنم.... شناسنامه ام تمام میشود.... نمیتوانم ارام باشم و تو تمام خواب های کودکی ات برای رسوایی من....... روسیاهی خودت اشفته که میشوم مشکوک نگاهم میکنی..... باور کن! جز این پیراهن و موهای بلندم کسی در زندگیم نیس........