تقصیر تو شد شعرم اگر مسأله ­ساز است

تقصیر تو شد شعرم اگر مسأله ­ساز است
زیباییِ تو بیش­تر از حدّ مجاز است

هرچند که پوشیده غزل گفته ­ام از تو
گفتند به اصلاحیه ی تازه نیاز است

گفتند و ندیدند که آتش نفسم من
حتّی هوس بوسه ی تو روح­گداز است

تو آمدی و پلک کسی بسته نمی شد
آن دکمه ی لامذهب تو باز که باز است

مغرورتر از قویی در برکه ی دوری
که دور و برش همهمه ی یک گله غاز است

گیسوت بلند است و گره دارد بسیار
جذابیت قصه­ ات از چند لحاظ است

از زلف تو یک تار به رقص آمده در باد

چابک­تر از انگشت زنی چنگ نواز است

عشق تو تصاویر بهارانه ی چالوس
پردلهره مانندِ زمستانِ هراز است

چون سمفونی نابغه­ ای یک­سره در اوج
وقتی که نشیب است، زمانی که فراز است

ای کاش که هر روز بیایی و بگویم
می خواهم عاشق بشوم باز، اجازه اس.!!!؟





آرش شفاعی