رمان سکوت&شب پارت (۱۱)

رمان سکوت&شب پارت (۱۱)
ویو جانگ می :
ساعت همینطوری می‌گذشت و من نمی‌دونستم چیکار کنم رفتم لباسم و آماده کردم
یه کوچولو آرایش کردم 😁 کم کم ساعتش رسید و راه افتادم و تا وقتی اومدم بیرون دیدم از آپارتمان جلویی پسری اومد بیرون همون پسره بود تیپ زده بود احتمالا جایی می‌رفت بهم سلام داد و راهش و رفت منم همینطور ولی مث اینکه تا یه جایی مسیرمون یکی
یانگ سو : ببخشید این سوال و میپرسم ولی کجا دارید می‌رید ؟
جانگ می : پیش یک دوست تو یه کافه
یانگ سو : منم میرم کافه شاید یه جا باشن؟
جانگ می : شاید
سعی کردم مسیر عوض کنم ولی نشد رسیدیم و جایی نشستم هنوز نیومده بود ؟ رفتم و نشستم
۳۰ مین بعد
هنوز نیومده بود احتمالا نمیاد که گوشیم زنگ خورد
ویو یانگ سو :
خیلی وقته اومدم و جانگ می نیومده بود بهش زنگ زدم که گوشی دختره زنگ خورد برداشت و پشت تلفن خودش بود خشک شدم......
قطع کردم و رفتم سر میزش نشستم
یانگ سو : اسمت جانگ می ؟
جانگ می : چطور ؟
یانگ سو : من یانگ سو ام
جانگ می : چ..چی...چیییی
یانگ سو :.........
ادامه دارد......
نمی‌دونم چرا شبی رمانم گرفته اثرات اسم رمان 😐 وقتی سکوت میشه 😐💔 همچی یادم میاد گفتم بیام اینم بنویسم سه پارت نوشتم یکی کوتاه که اینه تو تا بلند