کاش می شد خنده ها را قاب کرد راه و رسم ِ عاشقی را باب کرد روح را با عشقِ تو سیراب کرد برفِ دوری را به بوسه آب کرد با نوازش چشم ها را خواب کرد این شبِ تاریک دل ،مهتاب کرد
دیدگاه ها (۲)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.