همیشه برای ماندن «دلیل» هست و برای رفتن «بهانه»/ همیشه بر

همیشه برای ماندن «دلیل» هست و برای رفتن «بهانه»/ همیشه برای خواستن «نیاز» هست و برای رد کردن «مصلحت»/ همیشه برای «داشتن» فضا هست و برای «نداشتن» تقصیر/ اینکه سوار بر کدام کوپه قطار شوی، به پای ماندن و دست خواستن و عشق داشتنت بر می گردد.../ اگر داری که بسم الله.../ اگر نه، پر است از «بهانه»، «مصلحت» و «تقصیر»