نمیسوزندخاطرات هیچوقت نابود نمیشن اونا حتی کمرنگم نمیشن

نمیسوزند..خاطرات هیچوقت نابود نمیشن اونا حتی کمرنگم نمیشن وقتی با کوچیک ترین چیزا دوباره زنده میشن ، ماییم که فکر میکنیم فراموش کردیم..
حتی اگه اونارو بریزیم توی اتیش اونا مثل کاغذ ، سوخته های خودشونو توی هوا پخش میکننو اون سوخته ها به دیواره قلبت میچسبه و جزوی از جسمت میشه ، دودش مثل دود چوب تازه درختا توی اکسیژنت حل میشه و توی رگات جریان پیدا میکنه ، حرارتش قلبتو میسوزونه و اونو سیاه میکنه.. ، اون گرما مثل گرمای عشق و مهبت نیست که حالتو خوب کنه اون گرما ، فقط دردتو بیشتر میکنه ، خاطرات آتیش زده شده مثل سنگی که میسوزونی میمونه درواقع هیچوقت نابود نمیشه فقط سیاه میشه و روش با حاله ای از دوده پوشونده میشه و در عین حال گرمایی داره که باعث ذوب شدن قلبت میشه ، و در اخر خاکستر اون اتیش ، خاطره‌ئ تورو مثل نقاشی با دوده توی غار ها روی دیوار قلبت حک میکنه ؛..
اون خاطرات ، هیچوقت نابود نمیشن ، نمیسوزن ، فقط با حاله از از گذر زمان پوشونده میشن که با لمس کوچیکی دوباره برمیگردن به زندگی....