اری ..

اری ..
چون خدا عاشقتونه ،عاشقمونه و این عشق میان ما و خدا همچون عشق میان زوج های زمینی هستند ک با بی رحمی تمام این عشق را میتوانیم برای یکدیگر اتشکده ای فروزان ک از اتش فشانی خروشیده با خشم و درد و زجه ، خروج میابد،تبدیل کنیم ...چرا ک این عشق ازین پس یکطرفه خواهد بود و این درد فقط برای فرد تنهاشده قابل درک و "هضم" است البته" اگر بتواند"
ب کسی ک محبت کردی اونهم ب مدتی طولانی ب یکباره این محبت درونی را تبدیل ب تکه قلبهای یخ بسته ای میکند ک دیگر اتشی دورش نیست ک گرما ببخشد. ب این خاطر عشق خدا برای فردی زمینی پایان یافته و این اتشی ک ازش حرف میزنیم و منظره ای ترسناک ب نام جهنمی را مجسم کرده ایم ،دلیل بر تمام شدن عشق خدا نسبت ب ما و روی برگرداندن او از ماست و چون ما دیگر عشق خدایمان را نداریم ،این کمبود سبب ب اتش کشیده شدن درونمان را بهمراه خواهد داشت و ما میسوزیم از نداشتن چنین عشقی حقیقی ،پایدار و ارامش بخش،،،گویا همچون گلی ک خورشید بهش گرما میتابانیده تا با عشق او ب زندگی،ادامه دهد اما در نبود این عشق ،کلید خاموش شدن ما فعال میشود ،،،روح در خطر پژمردگی قرار میگیرد و انقدر پژمرینده میشود ک دیگر میمیرد ،،،احساسات او،عشق عمیق او میمیرد و ب خاب ابدیت ، سفر ب جهنمی ک خودمان باعث پدید امدنش بودیم و اتش درونمان ک ما را میسوزاند،از نداشتن عشقی ست ک خدا ب ما می تاباند ،،،همه و همه ب این دلیل گل را پژمرده خاطر کرد..🖤❤🥀🍂