میدونم!

میدونم!
میدونم ک گاهی زندگی سخته ، خیلی سخت .
سیاهیا امونتو میبره اما تو نمیتونی حرف بزنی
میدونم چقدر اون لحظه سخته ک داری تو مرداب مشکلاتت غرق میشی ولی هیچکسو واسه اینکه دستتو بگیره و کمکت کنه نداری
میدونم اگه یه روز میرسه به خودت میای و میبینی اونی ک خیلی وقت بود تو ذهنت تا آخر عمرتو باهاش تجسم کردی وسط راه ولت کرده
میدونم ک از همه هدفات زدی ک شاید بتونی با خودت کنار بیای اما حتی خودتم از یاد بردی
من همه اینارو میدونم دوست من
اما یه چیزم خوب میدونم
اینکه تو با همه این سیاهیا هنوزم میخندی
هنوزم قلبت میتپه وهر ثانیه رو زندگی میکنی
درسته،اینا سخته.فرقی نداره کی باشی،چنسالت باشه،شادترین آدم دنیا باشی و...
هر کی ک باشی بازم یه روز یه چیزی واسه زمین خوردنت پیدا میشه. میشکنی،تو غوغا و هیاهوی مغزت گم میشی اما اگه بگردی ته تهش یه آدم جدیدو پیدا میکنی
یکی ک وقتی تو اینه بهش خیره میشی لبخندو دوباره ب لبات برمیگردنه
یکم ک دقت کنی تو چشماش شکستای دیروزتو میبینی ،اونموقع عقب‌تر میری تا کامل خودتو ببینی
خودت ک الان با همون زمین خوردنا،با همون شکستا بلند شدی تا ایندتو بسازی.
هیچوقت واسه پیدا کردن خودت دیر نمیشه فقط صبوری کن باورکن درست میشه؛))
_غزل.