من پُر از فِکرایی ام که نمیدونم از کجا میان.

من پُر از فِکرایی‌ام که نمیدونم از کجا میان.
پُر از حَرفایی‌ام که نمیدونم چی هستن.
پُر از سوالایی که یادم نمیاد.
من یه نمیدونم و بیخیال بزرگم.
من پُر از نمیدونم‌ها و پُر از چیزهای که نمیدونم چجوری دارن اَذیتم میکنن ام...