گاهی از کسانی که دوستت دارند فاصله بگیر و از کسانی که مدت

گاهی از کسانی که دوستت دارند فاصله بگیر و از کسانی که مدتی طولانی با آنها معاشرت کرده ای ، دورتر بایست و با آدم های تازه رفت و آمد کن...

آدم هایی که نه آنقدر دوستت دارند که تحملت کنند و نه آنقدر به تو عادت کرده اند که تاریکی هایت را نادیده بگیرند...

به آدم های تازه فرصت بده حفره های دنیات را یادآوری کنند...

بگذار از رفتارت برنجند.

بگذار از همه چیزت از حرف زدنت از اضافه وزنت از لباس پوشیدنت با طعنه و تمسخر حرف بزنند.

بگذار ایراد بگیرند.

بگذار مسخره ات کنند یا کاری کنند غرورت بشکند.

بگذار کاری کنند بفهمی هنوز زنده ای و گیرنده های احساست از کار نیفتاده.

صبورانه به آدمهای تازه فرصت بده دیوارهای دست ساز دور دنیایت را نادیده بگیرند و سرک بکشند و زوایای پنهانت را پیدا کنند و به رخت بکشند...

از شباهت دوست ها و دشمن ها نترس.
بگذار صریح و صادقانه نقدت کنند.
بگذار کم کم به تو عادت کنند و از تماشای خودت که کمی شبیه آنها می شوی همان طور که آن ها دارند کمی شبیه تو می شوند لذت ببر...

از آدم هایی که دوستت دارند یا به تو عادت کرده اند فاصله بگیر وگرنه ممکن است مرداب شده باشی و هیچکس به رویت نیاورده باشد...