دنیا قصه ی خوشی و ناخوشی است،

دنیا قصه ی خوشی و ناخوشی است،
داستانِ بد و خوب؛ سیاه و سفید
بعضی روزها آنقدر خوب و دلچسبند،
که دوست داری خاطراتشان را قاب کنی
گوشه ی ذهنت تا هر وقت اسیرِ سیاهی
ناخوشی ها شدی،
سری بهشان بزنی،
نَم نَمَک لبخند جاخوش کند
کنج لبت و قوایی پیدا کنی
برای مبارزه، برای جنگیدن!
حبس که شدی در قفسِ سختی ها،
راه را پیدا کن و یادت باشد که
خودش گفته  با هر سختی ، آسانی است!