۳۶۵ روز از آخرین باری که تولدم بود گذشته...

۳۶۵ روز از آخرین باری که تولدم بود گذشته...
۳۶۵ روز سخت و آسون و پشت سر گذاشتم...
۳۶۵ روزِ زشت و زیبا...
۳۶۵ روز پیش حتی فکرشم نمیکردم که این روزا اینجا باشم و انقد مسیرم جدا افتاده از تمام تصوراتم باشه...
۳۶۵ روز پیش یه آدمایی رو کنارم داشتم که خداروشکر الان ندارمشون ...
و آدمایی الان کنارمن که چقدر حیف که ۳۶۵ روز پیش و روزهای پیش از اون نمیشناختمشون...
اونقدر تو حوالی این ۳۶۵ روزه گذشته حال خوب و بد داشتم،انقدر اتفاقات خوب و بد برام افتاده که الان به خاطر اوردنشون برام سخته...
راستش قبلتر ها از این سن خودم تصور دیگع ای داشتم...
یه آدم بزرگه بی عیب و نقص میدونستم ادمای این سنی رو...
اما من هنوز همونم ،هنوز همون بچه ی گم شده تو دنیای آدم بزرگام...
نمیتونم حرف دلمو بزنمو داد میزنم...
نمیتونم خوده خوده خودم باشم چون دنیا و آدم ها ثابت کردن که اینجا بچه باشی،بره باشی،تیکه پاره میشی،هم خودت هم احساسات و شخصیتت...
کم و بیش بزرگ شدم،خداروشکر...
مسیرمو هرچند دور و سخت پیدا کردم،بازم خداروشکر...
آدمای اطرافم محدود شدن و وسعت دیدم بزرگتر شد،بازم شکر...
این روزا حتی برای تنهایی و تنها بودنمم شکر...
میدونی من اگه بخوام تولدم بگیرم و کل ادمای مهم ۳۶۵ روز گذشته رو دعوت کنم بازم تعدادشون کمتر از انگشتای یک دست میشه،خیلی کمتر...
اما همین محدود آدما ،برای من و واسه حال خوبم کارایی میکنن که یک دنیا ادم از پسش بر نمیومد...
خیلی دوسشون دارم...
و خیلی بیشتر خدایی رو دوست دارم که اونارو بهم هدیه داده،خدایی که همیشه کنارم بوده و امسال بیشتر از هرسال...
شکر بابت بودنش،شکر بابت بودنشون...
امیدوارم ۳۶۵ روز اینده و تمام ۳۶۵ روز های عمرم همینجوری خدا بغلم کنه ...
365 days passed:🙂💗🫰🏻

#Farzaneh_22_
#دختر_پاییز🫶🏻