باید   برای   وصف   تو   تا  کی غزل نوشت

باید   برای   وصف   تو   تا  کی غزل نوشت
وقتی   برای  از  تو  نوشتن  لغت  کم  است
باید  به  دهخدا  دو  سه  دفتر  اضافه   کرد
چون  درد  از  نبود  تو شد واژه همدم است

در چشم  های   رنگی   تو  صد  عقیق   ناب
اردو    زده    ست    لشکر    ویران   گر یمن
باید   چگونه  زنده  بمانم  که   بی سلاح
افتاده ام   میانه ی   این   جنگ   تن   به تن

زیبایی ات   شبیه   گلی   در   میان    دشت
 آشفته    مثل    جنگل    مو های    ابری ات
 این   ‌آتشی   که   در   دلم   افتاده   را  ببین
این‌بار   دل   نمی کنم   از   عشق   جبری ات

 چون  یوسفی  اسیر    دل    قعر   چاهی ام
که  مثل   چال   صورت  تو    نانجیب    بود
بر  فتح    گونه  های   تو     اصرار     داشتم
تیمور   شد،   اراده ی   من  بی  رقیب    بود

می بوسمت  و بهتر از  این لب شراب  نیست
هرگز ...نه ارمنی تر از این طعم  ناب  نیست
 هر   بار  مستی  و  شب   و   دنیای   بودنت
نه  هیچ چیز بهتر  از این قرص خواب نیست

بر  شاخه ای  که  کج  شده  سمت  دهان من
جایی    برای    میوه ی   لبنان    لحاظ    کن
یعنی  دو  سیب  از  سر  سر  شاخه ات   بکن
سهمی    برای   سیری    دندان    لحاظ    کن

انگیزه ای  به  خلق  همین   موج   ها   که  بر
اندام   استکان   و   کمر   های   چابک   است
باید  چگونه   از   تو   بگویم  که  این    چنین
چشمان   تو   مزاحم   دل   های   نازک   است

شاید    تو    را   برای    خودم    آفریده   بود
مهر  تو  را  به  قلب  من   از   پیشتر  گذاشت
دریا   شدم  که  غرق  کنم  هر   کسی   که  پا
از   حد   دوست   داشتنت   بیشتر    گذاشت

#خاصترین
🦋❤❤🦋