خوب باش

خوب باش
اما به اندازه ی توانت.
منتش را هم روی کسی نگذار.
خوب بودن یا نبودن
انتخاب توست.
می توانی باشی یا نباشی،
امااگر انتخابت خوب بودن است
در انتخابت بمان.
ادامه بده
اما منتظر نباش برایت کف بزنند،
انتظار تلافی هم نداشته نباش.

خیلیها با خوبی ات غریبی می کنند
چون بلد نیستن جواب خوبی را بدهند،
یاد نگرفته اند،
می ترسند.

خیلیها هم نه.
بلدند چکار کنن که تو خوب تر شوی.

اما تو فقط
تا جایی که توانش را داری در راهت بمان،
تقلا نکن بیشتر از خودت باشی.
اگر خوب بودنت را با تقلا حفظ کنی زود خسته می شوی،
می رنجی،
توقع برگشت داری...
همش دلت می خواهد جواب دوست داشتنت،
خواستنت،
مهرت،
لبخندت،
تلفنت، چیزی باشد درست اندازه ی مهربانی ات.

اما
مهربانی که اندازه ندارد...
چیز بی اندازه را هم که نمی شود پیمانه زد، شمرد... حالا بنشین با خودت فکر کن،
فکر کن و ببین می توانی
خوب باشی و در خوب بودنت
بی انتظار
بمانی؟