تو مهربان باش,

تو مهربان باش,
بگذار بگویند ساده است..
فراموشکار است..
زود میبخشد..

سالهاست دیگر کسی در این سرزمین,
ساده نیست..

از همان وقتی که
دیوار کاهگلی رفت و
آجر و سنگ
آمد..
از همان وقتی که ایوان شد بالکن..
خانه شد آپارتمان..
و کم کم
انسان شد صرفاً موجودی برای رفع نیاز های خود..

اما تو تغییر نکن!
تو خودت باش و نشان بده
آدمیت هنوز نفس میکشد..
هنوز میشود روی کسی حساب باز کرد آن هم از نوع مادام العمر...
هنوز هستند کسانی که میشود به سرشان
قسم راست خورد...
هنوز هست کسی که دل, بهانه ی
خوبیهایش را بگیرد هر از چند گاهی...

این کره ی
خاکی به بودنت
نیاز دارد..
لااقل تو تغییر نکن...
مهربان بمان...