دلتنگ یک صبح از سلام ساده ات هستم لب های آرام تو را باور

دلتنگ یک صبح از سلام ساده ات هستم ،لب های آرام تو را باور کنم یا نه!؟
باران نمی بارد چه فرقی می کند حالا  ، من گونه های خسته ام را تر کنم یا نه!
می دانم از من دلخوری اما نمی فهمم ،اشکم چرا مثل عزاداران نمی ریزد
باور کن از وقتی که رفتی سخت درگیرم ، این شال مشکی را برایت سر کنم یا نه
از یک طرف رسم است باید گل بیفشانم،از یک طرف تو خاطرت بسیار حساس است
بالای قبر تو مردد مانده ام مادر، با من بگو این لاله را پرپر کنم یا نه؟
تنها پلاکی از تو اینجا زیر این خاک است،شاید خودت جایی نشستی شعر میخوانی
حالا ببین هر شنبه و نا شنبه حق دارم ،  در انتظارت زندگی را سرکنم یا نه؟
شهریور از گرمای پیشانی نمی آید، شهریور از راهی که رفته باز می گردد 
حتی نمیدانم در این تکرار سودی هست! ،در این که برگشتی به شهریور کنم یا نه؟!
اما همین مقدار میدانم به این دنیا ،هیچ اعتمادی نیست تا جایی که شک دارم
آیا مجالی مانده تا با این دل غمگین، یاد تو در شهریوری دیگر کنم یا نه؟