کۆچ

کۆچ
ـــــــــــــــــ
بەشی "۹"

خۆشەویستی
هێلانەکەم جێ ئەهێڵێ
نەڕۆم... نابێ بنیشمەوە!
پەری خان ڕۆی... بنار ڕووت بوو.
بۆچی ئەڕوواو... ڕاناوەستێ،
هەتا توێژاڵی برینی گوڵەکانی دێنەوەیەک
دەبا نەڕواو پشوویەک بات!

پەری خان ڕۆی... من گوێم لێ بوو
تارماییەک...
کە لە شێوەی دووپشکێکی باڵدار بوو
کە لە شێوەی کوللەیەکی ئاگرینی
شاخدار بوو

وای پێ ئەوت:
ئەبێ فەرهادەکەت من بم
ئەویش نەبم! لە دوو مەمک
مەمکێ بۆ من
لە دوو ماچدا... ماچێ بۆ من



کوچ
ـــــــــــــــــ
قسمت "۹"

عشق، آشیانه ام را ترک خواهد کرد
بر جای اگر بمانم
دیگر بار مرا روی آن نخواهد بود
که بر این آشیان فرود آیم.

پری رفت... دامنه ها عریان شدند
- چرا می رود؟
ای کاش چندان می ماند تا
زخم گلهایش التیام یابند.
او را آواز دهید تا لحظه ای توقف کند
چندانکه بیاساید.
پری رفت و من می شنیدم
شبحی در هیات کژدمی پرنده
در هیات ملخی آتشین با شاخک هایی بر سر

ندا می داد:
- باید که منت فرهاد باشم
و گر نیز نپذیری.
از دو پستانت یکی از آن من
از دو بوسەات یکی از آن من...

شعر: شێرکۆ_بێکەس
ترجمە: ناصر_حسامی

ادامە دارد...


#کورد
#کوردستان
#فرهنگ
#تمدن
#اصالت