هیچ وقت نمیتونی بفهمی پشت خنده های کسی چقدربغض جمع شده...

هیچ وقت نمیتونی بفهمی پشت خنده های کسی چقدربغض جمع شده....
پشت بی خیال گفتنش چقدرحرف نگفته....
پشت بی تفاوتیاش چقدر دلتنگی.....
پشت آرایش غلیظ یه زن چقدر عشق،دلشوره،اشک ،شک ....
پشت سکوت سنگین یه مرد چقدر غرور،ترس ،درد...
تو هیچ وقت نمیتونی بفهمی پشت دستای گره خورده یه زن و مرد چقدر فاصله خوابیده....
پشت تعهدشناسنامه ای شون چقدر هوس...
پشت قیافه ی منطقیه یه آدم چقدر جنون...
پشت عصبیت یه آدم چقدر مهربونی...
پشت سرشلوغی های یکی چقدر تنهایی...
پشت انزوای یکی چقدردلیل...
توهیچ وقت یه زن خیابونی رو تو خونه اش ندیدی
همون طور که یه خانم جلسه ای روتوو خونه اش...
تو از خاطرات کودکی یه قاتل زنجیره ای ،یه دزد حرفه ای ،یه معتاد الکلی چیزی نمیدونی....
تو خیلی وقتا،خیلی جاها،توو خیلی شرایط نبودی اما راجبش گفتی
قضاوت کردی
رای دادی
محکوم کردی
تو خدا نبودی اما خدایی کردی....
#پریسا -زابلی-پور