خدا شناسی

خدا شناسی (9)
وإِیَّاکَ نَسْتَعِینُ

2) یاری خواستن از انسانها

بچه کوچک به یاری مادر نیاز دارد و مادر و فرزند به یاری پدر. ممکن هست در یک فروشگاه از فروشنده تقاضای کالایی را نمایید یعنی از یک انسان «مدد» خواسته اید. همه انسانها به صورت زنجیره وار به یاری یکدیگر نیازمند هستند. البته سری هم به عالم اموات بزنیم! آیا انسانهای زنده به کمک مردگان نیازمند هستند؟
بسیاری از دانشهای امروز در نتیجه تلاش گذشتگان می باشد که با یاری آنها به نتیجه می رسیم. ممکن است درگذشتگان برای ما بناهایی خلق کرده اند که باز هم به مدد آنها از آن اماکن بهره می بریم. ارتباط انسانهای زنده با گذشتگان تاریخ پیوسته می باشد و به مدد پیشینیان است که امروز را ساخته ایم. حتی انسانهای زنده هم برای مردگان یاری می رسانند! فرزند صالح برای اجدادش «مدد» می باشد به وسیله کارهای نیک.
می خواهیم یقین کنیم که انسانها به یاری هم نیازمند هستند چه مرده و یا زنده و اما این مساله چگونه با ( وإِیَّاکَ نَسْتَعِینُ ) استعانت فقط از خداوند ممکن می شود؟
این حکایت به چند شکل قابل درک است..
از آنجا که همه اشیاء از خداوند می باشد، همه انسانها هم از او هستند و اگر در راه صحیح از آنها یاری خواسته شود به یقین از (خود) خداوند مدد خواسته شده است. اگر فرزندی بداند که مادر رابط خداوند است و حتی بجز خداوند وجودی حقیقت ندارد یعنی مادر را با خدا یکی ببیند. مادر موقعی که در جهت خداوند هماهنگ عمل می کند می شود (خداوند انجام داد) و اگر یاری از مادر در جهت «صحیح» باشد ( یا مادر مدد) این کلام با یا الله مدد فرقی نکرده و با مفهوم ( وإِیَّاکَ نَسْتَعِینُ ) یکی می باشد. مهم نیست از مردگان و یا انسانهای زنده « استمداد » بخواهیم اگر متوجه باشیم خداوند همراه و بزرگتر از همه می باشد و جهت یاری خواستن در تضاد با مسیر تعریف شده الهی نباشد، دیگر فرقی ندارد که گفته شود یا الله...یا رحمن...یا کریم... یا بگوییم فلانی مدد...
یک توجه ساده:
به شخصی آسیبی می رسد اگر فرد خطا کار به سراغ آن فرد برود و بگوید « ببخشید » پس به خداوند گفته الهی العفو ( آسیب رساندن یعنی خروج از مسیر صحیح و طلب بخشش یعنی درخواست برای برگشت به مسیر درست ) و اگر شخص زیان دیده ببخشد یعنی خداوند بخشنده است و این خدا بود که عفو کرد. در همه این رخداد ها تنها از خداوند استعانت خواسته شده است. بیایید فرمول را باز هم کامل تر ببینیم: در زمانی که گذشت رخ می دهد این پروردگار است که می بخشد به این دلیل که انسان با خداوند در یک جهت ( سو ) قرار گرفتند و فقط انسان خودش را با نظام خدایی هماهنگ کرد پس این خداوند بود که گذشت کرد.
مثالی دیگر:
شخصی به ما خدمت می کند و ما از یک ( انسان) سپاسگذاری می کنیم! تشکر ما از دیگری به معنی شکرگذاری از خداوند می باشد و زمانی که من از دوستم تشکر می کنم می شود خداوند تشکر کرد و نه من! رفتار من با جهت از قبل تعریف شده خدایی هماهنگ شد. پس من فقط از خداوند یاری جسته ام.

(( صراط مستقیم شامل همه اصول از قبل تعریف شده خدایی دارد و در این اصول فرقی بین شریعت ها و ادیان مختلف ندارد. ))
مثال دیگر:
بیمار به پزشک مراجعه می کند و از او کمک می خواهد! از آنجا که پزشک بجز خداوند نبود و طبیب با قرار دادن خود در مسیر صحیح دانش به معالجه می پردازد، می شود استعانت (فقط) از خداوند. این خداوند هست که شفا می دهد و نه طبیب! ( پزشک خودش را با جهت صحیح از قبل تعریف شده خدایی یکی کرد )
مثالی دیگر:
یا علی مدد!
امروز برای پیداکردن جهت صحیح و مطابقت دادن خودمان با صراط مستقیم نیازمند مدد هستیم و چه اشخاصی بهتر از انبیا و اولیا
انبیا که خود را با مسیر صحیح هماهنگ کردند و بعد از انها امامان هر امتی بیشترین شباهت را با جهت آن پیغمبران داشته اند و بعد از آنها پیروان آن پیشوایان که خود به امامت هر جامعه ای همت گماشته اند.
چگونه از علی مدد بگیریم و بعد به خداوند بگوییم فقط تو مدد هستی؟
اگر یاری خواستن در جهت ( صحیح ) باشد می شود: علی در مسیر خدایی قرار گرفت و با جهت خدایی یکی شد و دیگر فرقی ندارد که بگوییم یا علی مدد = یا الله مدد = وإِیَّاکَ نَسْتَعِینُ چون همه یک مسیر و جهت هستند
توجه بسیار مهم:
لطفا چند بار با دقت متن را بخوانید و یا سوال بپرسید چرا که در نتیجه حذف برخی از فاکتورها معنی که به یکتاپرستی ختم می شود به شرک آلوده می گردد! اگر کسی از مادر کمک بخواهد میشود به شرک برسد یا کسی که می گوید یا علی مدد ممکن است از یکتا پرستی منحرف شده باشد! و همچنین ایراداتی که به اهل سنت و شیعه وارد است یا این دو گروه به هم دارند را می شود متوجه شد.
در تمام گفته های بالا چند شرط اصلی وجود دارد :

1) خدا بزرگترین است ( الله اکبر )
2) قرار گرفتن انسان در راه صحیح (صرا