در طبقه ی بردگان نیز به نسبت دردی که افراد تحمل می کنند,ش

در طبقه ی بردگان نیز به نسبت دردی که افراد تحمل می کنند,شکاف طبقاتی وجود دارد,عده ای از بردگان با آب باریکه ای دلخوشند و راضی به مالکیتهای کوچک مانند خانه ی نقلی یا ماشین دست چندمند و تصمیم به از دست دادن این جایگاه ندارند,عده ای هم با وجود سگ دو زدن همیشه هشتشان گرو نه است و بخور و نمیری گرسنگیشان را فرو می نشاند,برده تا جایی تحمل می کند که مجبور نباشد همین را هم که دارد از دست بدهد,وقتی ضربه از سمت ارباب طوری فرود می آید که برای ادامه ی زندگی در شرایط موجود دیگر رمقی برای برده نمی ماند بستر طغیان فراهم می شود,تنها راهی که برای برده می ماند طاقت آوردن و هزینه دادن است تا ارباب بداند که تحمل برده حدی دارد...
اگر این اتفاق گرانی بنزین عاملی شود برای یکی شدن همه ی طبقات بردگان,موجی عظیم و پر قدرت شکل می گیرد که ارباب و نوچه گانش قطعا مجبور به عقب نشینی از فشار وارده می شوند,در غیر این صورت با هر عقب نشینی بردگان در برابر سرکوب و وعده و وعید ,ارباب هزینه ی سنگینی به آنها وارد می آورد و دستش برای فشارهای بیشتر باز می شود,فرصت به دست آمده غنیمتیست برای به زیر کشیدن ظلم مذهبی که از هر ظلمی سرکوبگر تر است