ما از حرف هایی که نمی زنیم ,

ما از حرف هایی که نمی زنیم ,

به حرف مى افتیم...

وَ همانقدر که سکوت خفه مان کرده ,

این حرف های دنباله دار هم ,

فاصله بینِ تنفسمان می اندازد...


من با تو حرف دارم ,

و اما همرنگِ سکوت شده ام...

من در تو سکوت می کنم ,

و از حرف هایم می مانم...

من از حرف به حرف ,

و از سکوت به سکوت,

و سکوت به حرف ,

و از حرف به سکوت ,

انقدر در رفت و شد بوده ام ,

که دیگر برایم تشخیصِ حرف هایی که باید می زدم ,

با سکوت هایی که فتح کرده ام ,

ساده نیست...

من بر خرمنی از باروت ,

و کبریتم از اشک هایم خیس...