تا آن هنگام که ستارگان می درخشند

تا آن هنگام که ستارگان می‌درخشند
جای نومیدی نیست
تا آن هنگام که شب‌ها بر برگ‌ها شبنم می‌نشاند
و آفتابْ چهره صبح را زرّین می‌کند
جای نومیدی نیست
هر چند که سیل اشک بر گونه‌ها روان شود
وقتی تو آه می‌کشی، بادها آه می‌کشند
و زمستانْ غصه‌های خود را چون برف
بر گور برگ‌های پاییزی فرو می‌بارد
امّا زمین بار دیگر زنده می‌شود
و سرنوشت تو از کائنات جدا نیست
پس هم‌چنان در سیر و سفر باش
و اگر چنان شاد و سرخوش نیستی
نومید و دل شکسته نیز مباش
#برونته