تا آن هنگام که ستارگان می درخشند

تا آن هنگام که ستارگان می درخشند
جای نومیدی نیست.

تا آن هنگام که شب ها ، بر برگ ها شبنم می نشانند
و آفتاب چهره ی صبح را زرین می کند ،
جای نومیدی نیست ؛
هرچند که سیل اشک بر گونه ها روان شود...

وقتی تو آه می کشی ، بادها آه می کشند
و زمستان غصه های خود را چون برف ،
بر گور برگ های پاییزی فرو می بارد

اما زمین بار دیگر زنده می شود ،
و  سرنوشت تو از کائنات جدا نیست

پس همچنان در سیر و سفر باش
و اگر چندان شاد و سرخوش نیستی ،
نومید و دلشکسته نیز  مباش....🌷

صبحتان زیبا🌷

#انرژی-مثبت🌷