حواسمون هست

حواسمون هست؟!
حواسمون هست؟!



همین شهدای عزیز و گرامی در نیمی از وصیت هاشون به مسئله ی حجاب اشاره کردند.
حالا اگر شهدایی که در سالهای قبل تشییع و مدفون شدند رو از یاد بردیم،
آیا این شهدای باقیمانده که روز به روز با تفحص از زیر خاک کشف میشن و به وطنمون برمیگردن،
نباید باعث بشه تا آرمان و خواسته ی شهدا رو به یاد بیاریم؟
و از عمل نکردن به این توصیه های پر از دلسوزیشون شرمنده باشیم؟
اونها برای حفظ ناموس و وطن و حجاب به جبهه رفتن و جانشون رو فدا کردند.
آیا ما وظیفه نداریم تا با عمل به این ارزشها، دل اونها رو شاد کنیم؟