خودِ آوینی درباره جوانیش می گوید:

خودِ آوینی درباره جوانیش می‌گوید:
تصور نکنید که من با زندگی به سبک و سیاق متظاهران به روشنفکری ناآشنا هستم.خیر.من از یک راه طی شده با شما حرف می‌زنم.من هم سال‌های سال در یکی از دانشکده‌های هنری درس خوانده‌ام.به شب‌های شعر و گالری‌های نقاشی رفته‌ام.موسیقی کلاسیک گوش داده‌ام،ساعت‌ها از وقتم را به مباحثات بیهوده درباره چیزهایی که نمی‌دانستم گذرانده‌ام.من هم سال‌ها با جلوه‌فروشی و تظاهر به دانایی بسیار زیسته‌ام،ریش پرفسوری و سبیل نیچه‌ای گذاشته‌ام و کتاب انسان موجود تک‌ساحتی هربرت مارکوزه را بی آن که آن زمان خوانده باشم‌اش طوری دست گرفته‌ام که دیگران جلد آن را ببینند و پیش خودشان بگویند:عجب!فلانی چه کتاب‌هایی می‌خواند،معلوم است که خیلی می‌فهمد.اما بعد خوشبختانه زندگی مرا به راهی کشانده‌است که ناچار شده‌ام رو دربایستی را نخست با خودم و سپس با دیگران کنار بگذارم و عمیقاً بپذیرم که تظاهر به دانایی هرگز جایگزین دانایی نمی‌شود و حتی از این بالاتر دانایی نیز با تحصیل فلسفه حاصل نمی‌آید.باید در جست‌وجوی حقیقت بود و این متاعی است که هر کس به راستی طالبش باشد آن را خواهد یافت و در نزد خویش نیز خواهدیافت و حالا از یک راه طی شده با شما حرف می‌زنم.


#از_آن_آدمها_ی_خاص
#الله
#شیعه
#یا_علی
#یا_زهرا