بسم الله الرحمن الرحیم

بسم الله الرحمن الرحیم
پاسخ قسمت چهارم :
دین یعنی اعتقادات و همه در آن آزادند، البته نه این که مجازند. این آزادی در دین، یعنی نه پیامبری می‌ تواند مردم را به زور مؤمن کند ونه ابلیس لعین وسایر شیاطین جنّ و انس می‌توانند مردم را به زور کافر و مشرک کنند! بلکه اختیار و انتخاب دین با خود انسان است، حال چه دین اسلام، مسیحیت و سایر ادیان الهی را انتخاب کند و چه دینِ کفر و شرک و ایسم‌ها را انتخاب کند.
چه جهان‌بینی توحیدی و اسلامی داشته باشد، و چه جهان‌بینی مادی ماتریالیستی داشته باشد و به هیچ حقیقتی ایمان نیاورد.
اما شریعت، یعنی حقوق و قانون، و چنان که بیان گردید، در هیج کجای دنیا و در هیچ امری، نه تنها مردم در برابر حقوق و قوانین آزاد نیستند، بلکه اگر کمترین تخلفی کنند، متهم، محکوم و مجازات می‌ شوند،حال خواه قوانین راهنمایی و رانندگی باشد، یا حقوق مدنی و یا حتی ضوابط سازمان‌ها، شرکت‌ها و ... پس، قوانین چه حق باشند و چه ناحق نه تنها برای اجرا وضع شده‌اند، بلکه مجازات‌های گوناگون را برای ضمانت اجرای آن گذاشته‌اند.
بنابراین، معنای - لَا إِكْرَاهَ فِي الدِّينِ این نیست که هر کسی می‌تواند و مجاز است که هر کاری و هر غلطی که دلش خواست بکند!
قابل توجه آن که سوء استفاده کنند گان، آیه را تجزیه کرده و فقط یک فراز آن را مستمسک قرار داده‌ اند، در حالی که خدا می‌فرماید: شما را مجبور نیافریدم، و علتش این است که به شما عقل، شعور، علم، منطق و وحی و هم چنین قوای ارزشمند اختیار و انتخاب را داده‌ام، پس راه رشد، از راه گمراهی برایتان روشن شده است، لذا نیازی به اجبار در دین نه شریعت نمی‌باشد،اما مبادا طغیان کنیدکه دردنیا و آخرت،دچار خسران، پشیمانی و عذاب می‌ گردید.(پایان)