ای خدا....!

ای خدا....!
ای عاشقانه ی دل من...
گفتی ؛ فاصله ات با من یک نفس است...
گفتی ؛ تو از اهل زمین جدا شو... من سکوتت را معنا میکنم...
گفتی ؛ دغدغه هایت مال من ، من عشقت را شاعری میکنم...
هان...!!
ای ارامش مطلق...
دلم تو را میخواهد ، همین کنار ، نزدیک نزدیک ، بی ترس فرداها...
دلم میخواهد تنها تو را نفس بکشد...
دلم تویی را میخواهد که مصفایش کنی...
من ؛
هنوز شبیه خودم هستم
پس：به حرمت تمام عاشقانه ها...
حال دلم را خوب کن ...حواست را پرت آرزوهایم کن...
دیر که جواب میدهی نگران میشوم ، نگران بی خودی های زندگی...
ای گرمترین مأمن...
مرا چنان در اغوش بگیر که حتی لحظه ها هم جرات گذشتن نکنند...