خاطرات مثل نسیم نیست که با بستن پنجره ای جلویش را بگیری،

خاطرات مثل نسیم نیست که با بستن پنجره ای جلویش را بگیری، خاطرات که وزیدن بگیرند پنجره را جوش هم بدهی، جلویش دیوار هم بسازی، باز هم میگردند و روزنه ای را پیدا میکنند و درست آنجا که به آرامش رسیده ای، دیواری را رویت خراب میکنند!
خاطرات نسیم نیست، خاطرات هجوم قطره قطره آب است که صخره هم باشی راهی میان افکارت باز میکنند!
خاطرات سربازان بعثی هستند میان اسرای جنگی، راه خودت را هم بروی، هوای آزاد هم نفس بکشی باز اسیر آنهایی و هر لحظه، خواب یا بیدار با باتوم به تو هجوم میاورند،
خاطرات تنگ ماهیست که لحظه به لحظه با هر ضربه ای که از دیوار تنگ میخوری به تو یاداوری میکند که باز اسیری، حتی اگر فراموشکار باشی!
چطور میشود پولک های کنده شده بدنت را فراموش کنی؟!

خاطرات لعنتی ترین آفریده اش است!